ТУЖАННЕ н. Зацягванне з мэтай зрабіць тужэй. Тужыньня нада, ну пірятужывыць нілізя, вярёўка лопніць. ТУКАННЕ н. Грознае пакрыкванне. Ня дужа да іх даходзіць тукыньня, во як ремінь возьміш, да іх луччы даходзіць. ТУКАНHIK м. Той, хто грозна пакрыквае. Hy як, тукыньнік, ці слухыюць малыя хут троху? ТУКАННІЦА ж. Ікая зь яе тукыньніца, ці скажыць, ці не, яны у рязон ні бяруць. ТУКАЦЬ незак. Грозна пакрыкваць. У Лаха была дычка Міла, ён тукыў ны яе, іна яго духу быялыся. ТУКНУЦЬ зак. Грозна прыкрыкнуць. Ты б сам тукнуў ны мальца, што зу дурную прівычку ён узяў усіх кріўляць. ТУЛМАЧАННІК м. Той, хто тлумачыць. Вот вам другей тулмачыньнік, етый усё дывядзець ды ладу. ТУЛМАЧАННІЦА ж. Тваю тулмачыньніцу нада наныва пірітулмачьівыць, тады можа рызьбяресься троху. ТУЛЯННІК м. Той, хто туляецца. Айдзе ты хочыш am туляньніка работы, ён глядзіць, каб дзень прашлындыцца. Памянш. ТУЛЯННІЧАК. Хаці ты зь яго пуця: пітнаццыці німа, а ён ужо туляньнічык, як Міця. ТУЛЯННІЦА ж. Ці ema толька ўчдра, іна ўсігда была туляньніца, ні к чому рук ні пріклыдала. ТУМАНІЦЬ незак. перан. Курыць. Ого як мы туминілі ны піряменкых, ні куплёныя, a сымысад. ТУМАНОК м. Невялікі туман. Па-мойму, карова хадзіла лі Тріхонывыга аборка, ну быў туманок, я ня дужа разгледзіла. ТУМАРСТВА н. Багацце. Знаім, якоя тумырства було ў яго бацькі, ema зыдачы адны: мол, мы былі ух! ТУМАЧОК, ТУМАЧОЧАК м. памяти, абразл. Недалёк! чалавек, дурань. Тумучка нейкыга пупала сабе із-за горыда, ну зяць жа, хуць якей, ды зяць. Яе мальчонка — тумачочык, што гаворіш, нічога ні пынімаіць. Павеліч. ТУМАЧЫШЧА. Эх, тумачьішча, ты ж хут трошку думый, npi ком гаворіш. ТУМАЧКА ж. Зь ёю як ш чылавекым ні пыгаворіш, іна тумачка тумачкыю
Дадатковыя словы
тумйнілі, тўжыньня, тўкнуў, тўкыньня, тўкыньнік, тўкыньніца, тўкыў, тўмырства
0 👁