відзілі, як Віцька пыднімаў. Hi чыпляйся, торшніць Коля i пыляціш носым у сьнег. ТАРШМАК м. Штуршок. Am тыршмыка пыляцеў чуць ні пац стол. ТАРШМАКОМ прысл. Тарчма. Ішоў як рызівон, ні глядзеў, an камінь бух нагою i брязнуўся тыршмаком. ТАСАВАЛЬНІК, ТАСАВАЛЬШЧЫК м. Той, хто тасуе пры гульні ў карты. Міця — тусувальнік ішчэ тэй, умеіць нутусуваць. Глядзі за етым тусувальшчыкым, amo ён сваім пыттасуіць кызырей. ТАСАВАЛЬНІЦА, TACAВАЛЬШЧЫЦА ж. Пыдмяні сваю тусувальніцу, у яе ўжо мызалі ны пальцых. Ікая зь мяне тусувильшчыца, у мяне карты рыссыпаюцца. ТАЎБУН н. эмац. Недалёкі, дурнаваты чалавек. Што ты am яго хочыш, калі таўбун, ні ў чом ні рызьбіраіцца. Памяти. ўТАЎБУНОК, ТАЎБУНЧЫК. Ніхай туўбунок, пыдрасьцець, дык пурузумнеіць. Бегыіць таўбунчык лі хаты, сь ціплятымі гуляіць. ТАЎБУННЯ ж. Hi чыпай таўбуньні, ац стыда ні абяресься. ТАЎБУХАЛА м. i ж., ТАЎБУХАННІК м. Той, хто моцна кашляе. Восіпывыга таўбухылу зы вярсту пачуіш. Во яшчэ адна таўбухыла суніцца. Вун таўбухыньнік бухыіць, адз Заліўкіныга аборка чутна. ТАЎБУХАННІЦА ж. I ты становісься таўбухыньніца, як Сашка быў. ТАЎБУХАННЕ н. Моцнае кашляние. Кажныя раньня чуіш яго таўбухыньня па цэламу часу. ТАЎБУХАЦЬ незак. Моцна кашляць. Бувала, далёкадалёка чутна, як Сашка таўбухыіць лі кароў. ТАЎКАНУЦЬ зак. 1. Стаўчы ў спешцы. Я ўсыпыла просу ў ступу, туўкаш', зварім кашы, з мылаком іна смашныя. 2 перан. Успомніцца раптоўна. Я ўжо зы дзяреўню выйшла, тадыў мне туўканула: хату забыла замкнуць. ТАЎКАНУТЫЙ дзеепрым. Стоўчаны ў спешцы. Мулувата ячменю туўканута, ну крупеню ні хваціць. ТАЎКАЧЫК, ТАЎКАЧОК м. памянш. Таўкач. Туўкичык ужо старінькій, зьбіўся, нада новый апцясывыць. Туўкачок лёгінькій ня дзелыюць, ён нада, каб ціжулуватый быў
Дадатковыя словы
таўбўн, таўбўнчык, таўбўньні, таўбўхыла, таўбўхылу, таўбўхыньня, таўбўхыньнік, таўбўхыньніца, таўбўхыіць, тусувйльшчыца, туўканўла, туўканўта, туўкй
0 👁