тырбыхватныя сямейка, што ніхай іна пракоціцца i прываліцца. Праскоўіна дычка рысказывыла, якея яны тырбыхватлівыя. Тырбыхвацістый быў i старэй, мы яго зналі як аблупліныга. ТАРБЯК м. зніж. Торба. А што яму, тырбяк харчоў ныпхаў i атправіўся, а вы тут як сабе хочыця. Памянш. ТАРБЯЧОК. Відзіш, як ён лоўкінька тырбячок пріспасобіў, i ты б так зьдзелыў. ТАРГІЛЬ выкл. Пра торганне. Пыдыйшоў, таргыъ, таргыъ яго зы нагу, а тэй сьпіць як пышаніцу прыдаўшы. ТАРКУН м. Той, хто торкае. Ета твой таркун так цьвітамі сьцяну рузукрасіў. ТАРКУННЯ ж. Таркуньня пруцікыў у пясок наторкыла. ТАРМАЖЭННІК м. Той, хто тармозіць. Ты ж глядзі, каб ціріс тырмажэньніка ні піряехыць катком. ТАРМАЖЭННІЦА ж. Пыдзьдзяржы сам, ікая з Надзькі тырмажэньніца. ТАРМАЗНЯ ж. метаф. Перашкода. Каб ні було тырмазьні, ён ба даўно yce бумажкі пулучыў. ТАРМАСНУЦЦА зак. Трасянуцца. Ён якей-то хворый: сядзіць-сядзіць спокойна, а тады як тырмасънецца, ажно кропна дзелыіцца. ТАРМАШЭННІК м. Той, хто тармосіць. Толік як падніміцца, як аччысьціць тырмашэньнікыў, яны скора ўнімуцца. ТАРМАШЭННЩА ж. Хочыць тырмашэньніца пруціны, яй-божычку хочыць. ТАРХАННЕ н. Штурханне. Усе нысьміяліся, глядзеўшы на іхныя тырханъня, зывяліся як пітухі якея. ТАРХАЦЬ незак. Штурхаць. Даніла усё нешта дыказывыў яму i тырхаў у плячо. ТАРХАЦЦА незак. Штурхацца. Дужа мне нада рызьбірацца, чаго два дуракі тырхаліся. ТАРЧЭЦЬ, ТАРЧЭЦЦА незак. метаф. Знаходзіцца без патрэбы. Пойдзіць к Стыхвынкам i тарчыць цэлый дзет, худзь ба яны прыгналі. А чаго б у Кліма Аксюціный дзеўкі тарчэцца, як бізь яе ні абойдуцца тома. ТАРШАНУЦЬ, ТАРШНУЦЬ, ТОРШНУЦЬ зак. Штурхнуць са злосцю. Только подлезь, так тыршану, што ні паднімісься. Мы ня відзілі, хто яго таршнуў
Дадатковыя словы
таркўн, таршнўў, тыршанў
0 👁