ТАРАДЭЯ ж. Тая, што шпарка i невыразна гаворыць. Тырадэя лапочыць i лапочыць кылы Сашкіных, нехпга яе дужа рызазьліў. ТАРАН м. метаф. Пра схуднелага чалавека. Во й тыран мой бягіць, ні прідумыю, ач чаго ён такей худзёсінькій. Памяти. ТАРАНОК, ТАРАНЧЫК, ТАРАНОЧАК. Ты луччы кармі сваіх тыранкоў. Носіцца тыранчык na вуліцыу у хату ні прігоніш. У яе мальчик тыраночыктыраночык. ТАРАНЦЕННЕ н. 1. Бразгат, ляскатанне. Я тожа тикыя тыраньценьня чула, ні пыніла, што ema. 2 перан. Балбатанне. A разьві ты ні наслухыўся іхныга тыраньценьня зы нядзелю? ТАРАНЦЕННІК м. Той, хто бразгае, ляскоча. Ніяк тыраньценьнікі ні ўспакоюцца ic сваім жалезьзім. 2 перан. Балбатун. Лі Заліўкіныга аборка тыраньценьнікі стыяць кучыю. ТАРАНЦЕННІЦА ж. 1. Тая, што бразгае, ляскоча. Во яшчэ ўзілася тыраньценьніца, як мальчыкі. 2. Балбатуха. Каб ні каровы, наши тыраньценьніцы, верна б, i на ныч ні рысхадзіліся. ТАРАНЦЕЦЬ незак. 1. Бразгаць, ляскатаць. Нічога тама німа, ema малыя тырыньцяць чым-то. 2. Ехаць з бразгатам. Цэлыя раньня тырыньцяць пы дарогі. 3 перан. Балбатаць. Як стануць тыраньцець, усякыю трілюду порюць. ТАРАНЦЕЦЦА незак. 1. Бразгаць, ляскатаць. Нешта ны калёсых у цябе тыраньціцца. 2. Ехаць з бразгатам. Тырыньцяцца ны сваём выязном, ён чуць ногі пірістыўляіць. 3. Балбатаць. Што ім яшчэ дзелыць} сыбяруцца кучыю, тырыньцяцца. 4. Балбатацца. Віджу, віджу, што вам тутыцька ладна тыраньціцца. ТАРАРАЙ м. эмац. Балбатун. Як узяўся тырырии свае трілюды рызвадзіць, у нас вушы вялі. ТАРАРАЙКА ж. 1. Няспраўныя калёсы. Зыпрягі, кылі хочыш, emy тырыриику, дзьве ношкі хворысту прівязеш. 2. Балбатуха. Вот была тырырайка, дай ты ёй хуць што-небудзь рыскызаць, ні мыгла ныгываріцца. Памянш. ТАРАРАЕЧКА. Балбатуха. Ці ты ня чуійіу ema Хрузкіна тырыраічка новысьці прінісла атнекуля
Дадатковыя словы
рййку, тйкыя, тырырйй
0 👁