Сучасная народная лексіка (1998). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 353  ▶ 
СТУПЕНЬ м. Ступня. Нада ж так прідумыць — ступень абваріў: у кіпяток нагу ўсунуў. СТУСМЕЦЦА зак. Змарнець. Ні хацеўшы стусьмеісься, калі горя за горім стануцъ узвалівыцца. СТУЎБА ж. Вельмі мажная жанчына або поўная частка цела (рука, нага). Пышла стуўба к Высілёнку. Ступаіць сваімі стуўбымі, чуцъ варочыіцца. Павеліч. СТУЎБІШЧА. Разьдзелылыся стуўбішча пудоў ны дзьвінаццыць, ёй іціць цяжола. СТУШЫЦЬ зак. Зрабіць тухлым, пратушыць. Ладныя хызяіны: апсмалілі кыбанчыка i стушылі: зы гарелкыю прібраць було некылі. СТУШЫЦЦА зак. Добра прасмажыцца. Бульба хырашо стушылыся, ажно ўжалела, малыя такую любюць. СТУШАНЫЙ дзеепрым. Добра прасмажаны. Каб к етый бутылычкі стушыныя быранінка, eo была б закуска! СТЫДАЦЦА незак. Саромецца. Я чужога ня трогыла, Рухамініхіных падушык у мяне німа i стыдацца мне нечыга. СТЫЛІШЧА ж. павеліч. Халадэча. Ны такой стьілішчы многа ні ныпірібіраіш, рукі скычанеюць i ўсё кініш. СТЫНЕЛЫЙ дзеепрым. Згнілы ў макрэчы. Стынелыя паплеціньі лумаюцца, яны толька на дровы, большы нікуды ня годны. СУБОЖЫВАННЕ н. Намаганне з цяжкасцю, пры адсутнасці сілы. Калі сіла ўся, дык ніякыя субожывыньня ні паможыць. СУБОТКА, СУБОТАЧКА ж. памянш. Субота. Во ŭ дуботка прішла, аддыхнём трошку. Ніхай ба ўжо скарей суботычка, можа мае пацскочуць, памогуць з бульбыю рызыбрацца. СУБЫЧЫВАННЕ н. Збіранне. Знаю я тваё субычывыньня: толька ізыком треплісься, болыйы нічога. СУБЫЧЫВАЦЦА незак. Збірацца. Ты ўжо трецьцію нядзелю субычывыісься коўрыты пыправіць. СУВАІНА ж. Пяньковы шнур для віцця вяроўкі. Суваіну якую пупадзеш i зыеяжыш мяшок, ішчэ крыса табе нада. Памянш. СУВАІНКА, СУВАІНАЧКА. Во нейкыя
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

стўшыныя, стўўба, стўўбымі, стўўбішча
0 👁
 ◀  / 353  ▶