СТУПЕНЬ м. Ступня. Нада ж так прідумыць — ступень абваріў: у кіпяток нагу ўсунуў. СТУСМЕЦЦА зак. Змарнець. Ні хацеўшы стусьмеісься, калі горя за горім стануцъ узвалівыцца. СТУЎБА ж. Вельмі мажная жанчына або поўная частка цела (рука, нага). Пышла стуўба к Высілёнку. Ступаіць сваімі стуўбымі, чуцъ варочыіцца. Павеліч. СТУЎБІШЧА. Разьдзелылыся стуўбішча пудоў ны дзьвінаццыць, ёй іціць цяжола. СТУШЫЦЬ зак. Зрабіць тухлым, пратушыць. Ладныя хызяіны: апсмалілі кыбанчыка i стушылі: зы гарелкыю прібраць було некылі. СТУШЫЦЦА зак. Добра прасмажыцца. Бульба хырашо стушылыся, ажно ўжалела, малыя такую любюць. СТУШАНЫЙ дзеепрым. Добра прасмажаны. Каб к етый бутылычкі стушыныя быранінка, eo была б закуска! СТЫДАЦЦА незак. Саромецца. Я чужога ня трогыла, Рухамініхіных падушык у мяне німа i стыдацца мне нечыга. СТЫЛІШЧА ж. павеліч. Халадэча. Ны такой стьілішчы многа ні ныпірібіраіш, рукі скычанеюць i ўсё кініш. СТЫНЕЛЫЙ дзеепрым. Згнілы ў макрэчы. Стынелыя паплеціньі лумаюцца, яны толька на дровы, большы нікуды ня годны. СУБОЖЫВАННЕ н. Намаганне з цяжкасцю, пры адсутнасці сілы. Калі сіла ўся, дык ніякыя субожывыньня ні паможыць. СУБОТКА, СУБОТАЧКА ж. памянш. Субота. Во ŭ дуботка прішла, аддыхнём трошку. Ніхай ба ўжо скарей суботычка, можа мае пацскочуць, памогуць з бульбыю рызыбрацца. СУБЫЧЫВАННЕ н. Збіранне. Знаю я тваё субычывыньня: толька ізыком треплісься, болыйы нічога. СУБЫЧЫВАЦЦА незак. Збірацца. Ты ўжо трецьцію нядзелю субычывыісься коўрыты пыправіць. СУВАІНА ж. Пяньковы шнур для віцця вяроўкі. Суваіну якую пупадзеш i зыеяжыш мяшок, ішчэ крыса табе нада. Памянш. СУВАІНКА, СУВАІНАЧКА. Во нейкыя