пабіліся за Волічку! Сьміхаторія з вашых хлопцыў, як прідуць гуляць, адзін пірід другім выстыўляюцца: я луччы ўсіх. Павеліч. СМЕХАТУРЫШЧА. Надзелылі сшіхатурішчы на ўсю дзяреўню. СМЕХАТУРНІК м. экспр. Насмешнік. Ныпряёнык ні пасьледній сшіхатурнік быў. СМЕХАТУРНІЦА ж. Многа чаго із Гаўрілывыя сьміхатурніцы вытвырялыся. СМУГАВАННЕ н. Пакуты. Смугувиньня буваіць i ад бяды, а то i чыріз гультайства. СМУГАВАЦЬ, СМУГАВАЦЦА незак. Пакутаваць. Дзіцёнык лета смугуваў біз мылыка, i вы ня думылі пры карову. Цяжола смугувацца пы нішчымніцы, як жыць ня жыць, ну пырасёнка нада дзіржаць. СМУРЫЖАННЕ н. перан. Праборка. Упяклося яму смурыжыньня за етыя гады, рад-рад, што рызыйшоўся c Кулінінымі. СМУРЫЖАННІК м. Той, хто змякчае вяроўку шляхам трэння. У твайго смурыжыньніка чуць ні зыдымілыся вярёўка. СМУРЫЖАННІЦА ж. Крікні, ніхай пірістаніць балывыцца смурыжыньніца. СМУРЫЖЫЦЬ незак. перан. Прабіраць. Як возьмуцца утрёх смурижыць, Цімка круціцца як уюн ны гырячый скыўрадзе. СМУРЫЖАНЫЙ дзеепрым. Ты ны яго пыглядзі, як пріходзіць смурыжыный аць цёшчы. СМЬІК м. Крук для сцягвання сена, снапоў. Як стагі бальшэя былі, смыкамі сена сьцягывылі. Памянш. СМЫЧОК. Выляўся калі-то i ў нас смычок, даўно яго ня відна. СМЫЛЕЦЬ незак. Моцна гарэць. Падбеглі мы: смылщь ema куча дроў, к ёй ні пуцступіцца. СМЫРКАТ м., СМЫРКАТНЯ ж., СМЫРКАТАННЕ н. эмац. Злоснае бурчание. Ну астывайся, калі табе яго смыркыт ныравіцца слухыць. Толька пыдняўся — i пычынаіцца смыркытня, ніяк яго трябушша ні ныхляхочыць. A ўсе наслухшіся твайго смыркытиньня, можна пумуўчаць. СМЫРКАТАННІК, СМЫРКАТУН м. эмац. Злосны буркун. Духі выіў смыркытаньнік, зу любую мелыч нубурчыцца. К старысьці такей смыркатун зьдзелыўся, што яго ні піряслухыць. СМЫРКАТАННІЦА, СМЫРКА
Дадатковыя словы
смугувйньня, смурйжыць, смыркатўн, смыркытйньня, сшіхатў, сшіхатўрнік, сьміхатўрніцы
2 👁