Сучасная народная лексіка (1998). Том 3. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 353  ▶ 
СЛЯПЭЙ, СЛЯПЫЙ прым. Сляпы. Старік сьляпэй, нада зу руку вадзіць. Памянш. СЛЯПЕНЬКІЙ, СЛЯПЕНЕЧК1И, СЛЯПЮСЕНЬКІЙ, СЛЯПЮСЕНЕЧКІЙ. Ладзін ёй будзіць сыяпенькій, дарогу ж к ёй бегыць відзіць. Столька ўремя іна жывець сьляпенічкыя, зартычкі ня відзіць. Што ж ён, сядзіць у хаці сьлятосінькій. Саўсім сьляпюсінічкыя, дайжа сонца ня відзіць. Павеліч. СЛЯПЕННЫЙ, СЛЯПУШЧЫЙ. Гыварілі, што ў яе сьвёкыр сьляпенный. Ці ты смяпушчый, што лезіш у твань? СЛЯСАЧОК м. памяти. Слясак. Сьлісачок у клямкі стаў зыскакывыць, як яго пычыніць. СМАЖАННІК м. Той, хто падсмажвае. Як узяўся смажыньнік, дык у яго дым стаўбом із гыршка. CMAЖАННІЦА ж. Стыряіцца смажыньніца, хочыць дыгадзіць яго стырікам. СМАЛЬГАРНЯ ж. Смалярня. Андрей уродзі троху ны смыльгарні работыў, a тады паехыў у Маскву t брытам. СМАЛЯНУЦЬ зак. перан. Ударыць (пра мароз). Було нічога, цёпла, а тады разым як смылянуў мароз, аж німа айдзе дзецца. СМАЛЯНЭЙ, СМАЛЯСТЫЙ прым. Смалісты. Пень то смылянэй, ну як яго разьбіць, ён дужа крепык, увесь пірявіт. Смылястый быў цяльпух, на прітылкі рысьпілілі, крепкыя будзіць асада. СМАЛЯНЕЙШЫЙ. Больш смалісты. На луткі смылянейшыя бярно руспускаюць. Памянш. СМАЛЯНЕЙШАНЬКІЙ. Во етый кырянёк смылянейшынькій, пыськіпай, ён зразу зыгаріцца. СМАЛЯЧОК, СМАЛЯЧОЧАК м. памянш. Смаляк. Смылячок нада пьіськіпаць дробнінька, яго доўга хваціць ны растопу. Смылячочыкі асталіся няколытыя, нечыга ўраньні пытпаліць. СМАШНЕННЫЙ прым. Вельмі смачны. Ты пакушый, такей смашненный пірог я яшчэ ні разу ня еў, во што значыць мылыдая хызяйка! СМАШНЕЦЦА незак. Смачнець. Як сьмітаны ложку пылажыла, дык i капуста смашнеіцца, зразу чуствыіцца: ні пустоя. СМЕХАТУРА, СМЕХАТОРЫЯ ж. экспр. Смех. Воу дзевычкі, сьміхатура была, як Пецька с Паўкым чуць ні
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

лўткі, смылянўў, смяпўшчый, сьміхатўра
0 👁
 ◀  / 353  ▶