СЛЕПАВОКЕНЬКІЙ, СЛЕПАВОКЕНЕЧКІЙ прым. памяти. Сляпы. Нейкій сьліпавокінькій мульчуган бегыіць, я ні пызнаю чый. У яе сыіпавокінічкыя дзяўчонка, нашто іна каму. СЛЕПАКІ, СЛЕПАЧЫ, СЛЯПНІ мн. абразл. Вочы. Ня відзіш, куды кыня кіруіш, сьліпакі ні глідзяць посьлі ўчырашніга. Hi атвырачывый свае сьліпачы, глядзі, калі людзі пыказывыюць. Пратрі свае съляпш, што ты пряма ў лужыну пресься. Памянш. СЛЕПАЧКІ. Худзь ба сьліпачкі прулупіў ды глянуў, што ны дваре зывіряіцца. СЛЕПАНДЗЕЙКА ж. абразл. Жанчына ca слабым зрокам. Ты луччы рыскажы ema сваёй сьліпаньдзейкі, а мне нечыга лухту слухыць. СЛІВІНКА, СЛІВІНАЧКА ж. памянш. Сліва (дрэва i плод). У яго сядзелі сыіівінкі, a тады ён пысьсікаў. Сыівінкі ішчэ кіслыя, ні пасьпелі. Нада рыссадзіць сыівінычкіу ніхай растуць. СЛІМЯНЁК, СЛІМЕНЬЧЫК, СЛІМЯНЁЧАК м. памянш. Здаровы гультаяваты чалавек. За месіц смімянёк стаў, што ні пызнаць проця таго, якей быў. У бабы сьліменьчык am уеўсяу іна ўсё смашнінькыя яму падносіць. Яе сыімянёчыкі вясёлінькія бегыюць. Узмацн. СЛІМЯНЮГА. Разьдзелыўся сьлімянюга Арінін сын, у рубашкых ня месьціцца. СЛІШЧА н. Сцелішча. Атвечыра зывязуць лён на сшшча, заўтря бабы пойдуць слаць. СЛОВЕЧКА, СЛАВЕЧАЧКА н. памянш. Слова. Ты паспробый словічка am яго пачуй, як надмецца ніізьвесна ач чаго. Як пріходзіць з гулянкі, я яму славечычка уперік ні гыварю, ну яго. СЛУЖБІСТА прысл. Выслужваючыся. Пынаська пычынаў службіста, тады неік астыў, ну ў парцію прабіўся. СЛУЖБІСТАСЦЬ ж. Выслужванне. Службістысьці ў Зубка хвытала, умеў несца пірід уласьцю. СЛУЖЫВЕЦ м. Той, хто служыў або служыць. Домнін служывіц ці ня думыіць варочыцца ў дзяреўню, нешта яму там ні дыгадзілі
0 👁