РУБАЦЁНАЧКА. Выскычші тады як стаім, рубашонычкі зьмяніцца ні було. Худзь ба рубацёнычкі ацьсьцірнула мальм, яны на іх пызыкарелі. РУБЧЫНАЧКА ж. памянш. эмац. Месца на адзенні. Прішлі учора цімнатою, на іх рубчынычкі сухея ні було ны абаіх. РУБЯЖ м. Рубец. Нейкій рубяж усьцяж шь'іхвіру. Ён цябе пільнець, дык рубяж ускочыць. РУДЗЯНА прысл. Брудна. Етыя твыя накідычка стала рудзяна, ацьцерць ба нада. РУДЗЯНАСЦЬ ж. Бруд. Пот, пыл, усюдых рудзянысьць, зы работыю некылі сябе дагледзіць. РУДЗЯНКА ж. асудж. Гразнуха. Ці рудзянка сям'ю дагледзіць, у яе дзеці ад грязі пызыкарелі. РУКАВЁНКІ мн. зніж. Рукавы. Рукавёнкі пыптріпаліся, нада пыпшыеаць. Памянш. РУКАВЁНАЧКІ. Зыкысай яму рукавёнычкі, amo вады ныцякець, будзіць хадзіць з мокрымі. РУКАВОК, РУКАВОЧАК, РУКАЎЧЫЧАК м. памянш. Рукаў. Зьдзень куртычку, я зашыю рукавок, каб дальшы ні драўся. Сядзь ды зылап мальму рукавочык, каб большы ні ірваўся. Адзін рукаўчычык зылапіла, a t другому ні прідумыю, як дуступіцца. РУМЗАЦЦА незак. 1. Плакаць. Мала ты ўчора рюмзыўся. 2. Плакацца. Січас табе біс прічыны рюмзыіцца, а як вазьму хлыбазіну, тады зарюмзыіш ныпраўду. РУМЫНКА ж. Мясцовы сорт бульбы. Румынку у нас пычалі сеіць нідаўна, мне іна ныравіцца. РУПЛЕННІК м. Руплівы чалавек. Яе хызяін быў ныстыяшчый рупліньнік. РУПЛЕННІЦА ж. Каб рупліньніца, дык ба прігледзіла дзяцей, a ў яе i кырявыя, i гырявыя. РУХКАННЕ н. Грубы адказ. Нада атвучывыць am рюхкыньня, што ŭma ён рюхкыіць стирыму чылавеку! РУХНУЦЬ зак. Крануць. Як ні пріпята, a трошку дзяржыцца, a рухні — і ўсё пыляціць. Кабылу рухнулі, i печ пасыпылыся. РУХНУЦЬ зак. Рохнуць. Ці ня ў сенцых сьвінка рюхнула, бягі скорей, іна ж у мінуту мяшкі парьвець
Дадатковыя словы
рўплінь, рўпліньнік, рўхнулі, рўхні, стйрыму, сямю, шьіхвіру
1 👁