РУЧАЕЧКА ж. памяти. Ручайка. Уремя німа, то тады прхскыкым, то тады ныпряду ручаічку. РУЧАЦЬ незак. 1. Ручацца, запэўніваць. Што яны ручаюцъ, яны ж там ні былі i ні знаюцъ нічога. 2 метаф. Падазраваць. Ны каго ты ручиіш, можа ён душою ні вінуват, знаць нічога ні знаіць. РУЧОНКА ж. зніж. Рука. Поўнінькій малъчышка, шчочкі розывінькія, ручонкі як нылітэя. Памянш. РУЧОНАЧКА. Нешта ручонычкыю жаліцца, ці ні зьвіхнуў айдзе. РУЧЧОМ прысл. Моцна (цячы). Што выку було, што кріку, руччом сьлёзы цяклі. Ліпяцёнык ныработыўся, nom зь яго руччом ліўся. РУЧЫЦЬ, РУЧЫЦЦА незак. Ісці да рук. Уго, r дзеду яны ўсе ручуць, ён умеіць з малымі. К мамі ня ручыцца, скарей t бабі пойдзіць: вазьмі мяне. РУЧЫШЧА ж. павеліч. Рука. У яго ручышча — глядзець страшна. Схваціць цябе у ручышчы i гамон. РЫБНІК м. Аматар да рыбы. Я сваіх рыбнікыў ныкарміла, усё пыжаріла, што злавілі. Памянш. РЫБНІЧАК. Ах, якей ты ўдаўся рыбнічык, нада сымаму лавіць. РЫБНІЦА ж. Вылазюць рыбніцы із-зы стыла, аж саміх ня відна зы кысьцямі. РЫЖЭНЬ м. гумар. Рыжы чалавек. Некуды іхный рыжэнь выпрывіўся, ці ні пашоў атведывыць Гылыўня. РЫЗІК м. іран. Дзеяч. Пріехыў нейкій різік, дывай тута папкыю рызмахыеыць — гірой. РЫПАЦЦА незак. перан. Рухацца. Усе сыбраліся, можно ртыцца, дарога няблізкыя. РЫПНУЦЦА зак. Зрушыцца. Куды яму ртнуцца, калі зь яго на месьці пясок сыпліцца. РЫПУНЬ выкл. Пра рыпенне, няўмелую ігру на гармоніку. Нехта ны гармоні пычынаў іграць: ріпунь, ріпунь, ды большы ня чутна. РЫСКОВА прысл. Рызыкоўна. Канешня, ріскова було аднаму вупруўляцца, ну выхыда ніякыга ня відзіў. РЬІСКОВАСЦЬ ж. Рызыка. У яго рісковысьці хуць адбуўляй, слова скажи — i на што хочыш гатоў. РЫСКОВЫЙ прым. Рызыкоўны. Мыцьвяёнык быў рісковый, бувала, куды ні пызавуць — i ён сыгласін
Дадатковыя словы
ручйіш, ріпўнь, рўчуць, рўчыцца, рўчышча
1 👁