медлінна пудлупачывыіцца. 2. Вастрыцца (пра касу). Калі рукі ўмелыя, дык i кыса пудлупачывыіцца. ПАДЛАПАЦІЦЬ зак. 1. Дадаць пры веянні ўручную. Трошку пудлупаць ды нысыпаць будзім. 2. Падвастрыць (касу). Нада пудлупаціць яму касёнку, ён ці ні зывярнуў жала. ПАДЛАПАЦІЦЦА зак. 1. Дадацца пры веянні ўручную. Во пірякусім, i яшчэ нямнога пудлупаціцца. 2. Падвастрыцца (пра касу). Ладна кыса пудлупацілыся, лёхка режыць. ПАДЛАПАЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Даданы пры веянні ўручную. Трошку пудлупачына, можна було i большы пысядзець. 2. Падвостраны (пра касу). Канешня, пудлупачыныя кыса будзіць луччы браць. ПАДЛАСІЦА ж. Ласка. Бярёзы пы быльшаку пывалілі, пні пыгнілі, дык пыдласіцы жылі ў дзірькых, што асталіся ат кареньня. ПАДЛАЎЛІВАННЕ, ПАДЛОЎЛІВАННЕ н. перан. Падпільноўванне. Яны хітрыя мальцы, нічога c твайго пыдлаўлівыньня ні палучыцца. A ўніміся ты c падлоўлівыньнім, нашто яны табе. ПАДЛАЎЛІВАЦЬ незак. перан. Набываць несумленна, выбіраючы зручны момант. C такіх гадоў як npiвучыцца пыдлаўлівыць, дык зь яго i вырысьціць злодзій атпетый. ПАДЛАЎЧЫВАННЕ н. Прыстасоўванне. Ніякыя пыдлаўчывыньня ні паможыць, калі рукі ня ў тэй бок служу ць. ПАДЛАЦНАЦЬ, ПАДЛАЦНАЦЦА зак. Выбрадь зручны момант. Каб пыдлыцнаў ды зьезьдзіў у горыд разым c Пуўлюком Зыхарёнкым. Вот ён ладна пыдлыцнаўся скасіць клівярок, высых як порых. ПАДЛЕТЫШ м. Птушаня, якое пачынае лятаць. У шпакоўніцы ужо ладныя падлётышы сідзяць, скора выліцюць. Памянш. ПАДЛЕТЫШАК- Найшлі гнязьдзечка лі аборка, у ім жыўрыняткі-падлётышкі. ПАДЛІНА м. i ж. перан. узмацн. Гультай, абібок. Hy ŭ падліна яго большый сын, каплі ня хочыць у дваре паможч. Тыкая падліна многа скыта ныгадуіць. Павеліч. ПАДЛІШЧА. Якога толку хацець c падлішчы, нічога ён табе ні паможыць. ПАДЛІННІЦЬ зак. Зрабіць даўжэйшым. Як жа ты брус пыдліньніш, ета ні палка ны сьцяну, што ныттачыць можна. ПАДЛІННІЦЦА зак. Зрабіцца даўжэйшым. Прівяжы кончык, вярёўка пыдліньніцца i хваціць абвізаць воз кругом. ПАДЛІННЕМШЫ дзеепрысл. Пыдлінь
1 👁