Сучасная народная лексіка (1996). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

болыи кудлатым. Як возьміцца путкудлачывыцца, сьмех глядзець ны яе. ПАДКУДЛАЦЩЬ, ПАДКУДЛАЧЫЦЬ зак. Зрабіць больш кудлатым. Во цябе Тонічка січас путкудлаціць. I так ні мыгла рышчысацца, а тута яшчэ Міця путкудлачыў. ПАДКУДЛАЦЩЦА, ПАДКУДЛАЧЫЦЦА зак. Зрабіцца больш кудлатым. Пыдажджы, дзеўкі ішчэ ні пасьпелі путкудлаціцца. Дай ёй уремя путкудлачыцца, хочыць жа красівыю быць. ПАДКУДЛАЧЫВАНЫЙ, ПАДКУДЛАЧАНЫЙ дзеепрым. Нешта сяньня ты мала путкудлачывына, учора валосься болыйы ражном стыяла. A ніхай ужо ідзець путкудличыныя, ня трогый, ато рёву надзелыіш. ПАДКУПЛІВАЦЬ незак. Купляць у дадатак. Hi хвытаіць свае бульбы, пріходзіцца вясною паткуплівыць пудоў дваццыць. ПАДКУПЛЯННЕ, ПАДКУПЛІВАННЕ н. Куплянне ў дадатак. У іх кажныя скрысеньня путкупляньня, ніяк ні нызыпасюцца. Hy, як табе ныравіцца Пецькіна паткуплівыньня? ПАДКУРЬІВАННЕ н. Лячэнне дымам ад зёлак шляхам акурвання. Ці пымыгала паткурівыньня, ці не, я ні знаю, ну бабкі дзяцей паткурівылі. ПАДКУЧЫВАННЕ н. Акучванне. Паткучывыньня нада акуратна дзелыць, каб кырянькоў ні зычапіць i ні злумаць нічога. ПАДКУЧЫВАННІК м. Той, хто акучвае. Мутырна паткучывыньнікым з матычкымі стыяць, ім ба выліжыцца посьлі вічарінкі. ПАДКУЧЫВАННІЦА ж. Вун за вербыю паткучывыньніцы пріюціліся, жарка на сонцы. ПАДКУЧЫВАЦЬ незак. Акучваць. Гуркі ўсігда паткучывыюць, c абоіх бакоў пыдгарныюць зямлю. ПАДКУЧЫВАЦЦА незак. Акучвацца. Нешта ў цябе дужа медлінна паткучывыіцца. ПАДКУЧЫЦЬ зак. Акучыць. Сяньня ўсю квасолю паткучыла, ніхай расьцець. ПАДКУЧЫЦЦА зак. Акучыцца. Боб калі ŭ пазьней паткучыцца, цэл будзіць. ПАДКУЧЫВАНЫЙ, ПАДКУЧАНЫЙ дзеепрым. Скырасьпелка ўся паткучывына. У мяне гарод паткучын, цяперя я свабодна. ПАДЛАВІЦЬ зак. перан. Атрымаць (удар). Дапрыгыіцца, што падловіць пы карку, думыіць, нёхта яго увішчаць будзіць. ПАДЛАГА ж. Падкладка-апірышча. Нада пыкласьць пыдлагі пат козлы, тады яны ня будуць прыіжджаць у зямлю