злазіць, відра вады ні прінесьць. Работы дужа німа, дык бабы саўсім пугультайнічылі, скора пены пірістануць тапіць. Hy ŭ пугультиіліся вы, ідзіця хуць піріпіліця дроў г заўтріму. Таго пугультайнічыліся, што пачштырівыць некыму. ПАГУЛЯЦЬ зак. Пакрыцца (пра жывёлу). Як карова пугуляіць, старэй усігда ну брусу пац стольлю запісывыў, каб знаць, калі цяліцца. ПАГУРЧЭЦЬ зак. метаф. 1. Абваліцца, разваліцца. Палез пы палкых, a яны як пугурчаць уніз, чуць пасьпеў збоку спрыгнуць. 2. Паехаць на аўтамашыне. Селі ны ліхкавушку утраіх i некуды пугурчэлі. ПАГУСЦІЦЬ зак. Зрабіць больш густым. Пацсып мукі, пугусьці цвета, іначы ні замесіш. ПАГУСЦІЦЦА зак. Зрабіцца больш густым. Бульбы тоўчыныя паткінула, дык цвета пугусьцілыся, ато лішня вады нылілі. ПАРУСИ ЦЕМШЫ дзеепрысл. Пугусьцёмшы, замесіш, а так дужа вадка. ПАГУТАШЫЦЬ зак. Пагушкаць. Ну суку вожкі зачэпліны, яны пугуташылі адзін другога, a тады, знаць, у явір пабеглі. ПАГУТАШЫЦЦА зак. Пагушкацца. Вы ж пугуташыліся ну гутареліх, ні мішайця дзеду, ён зымаріўся, ніхай аддыхнець. ПАГУТАШАНЫЙ дзеепрым. Даволін пугуташыный, лезіць i лезіць г бабі. ПАГУШЧЭЦЬ зак. Зрабіцца больш густым. Думыў, што рідкувата ячмень пасеін, a цяперя разросься, пугушчэў. ПАГЫКАЦЬ зак. неадабр. Злосна пабурчаць. Прішоў, пагьікыў: нешта яму ні пыныравілыся на сходзі. ПАГЫНДЗІЦЬ зак. эмац. Папсаваць. Сколька ты цітрадык пагыньдзіў, табе ніякій чорт купляць ні ныстачыцца. ПАГЫНДЗІЦЦА зак. Папсавацца. Складывый болыйы, скарей ліжаўшы пагыньдзіцца. ПАГЫРКАТАЦЬ зак. перан. 1. Злосна пабурчаць. Кажыцца, ежылі ні пыгыркочыць, дык ёй ну душэ мутырна. 2. Пагаварыць на незразумелай мове. Нешта міс сабою пыгыркыталі, а тады пашлі пы вызах глядзець. ПАГЫРКАЦЬ зак. перан. Злосна пабурчаць. За нешта пагыркыла Праскоўя ны свайго старога, у чым-то ні дыгадзіў, прывініўся. ПАГЬІРЧЭЦЬ зак. 1. Пагыркаць. Сыбака пыгырчэў, пыгырчэў ды ўспакоіўся, кідыцца ні стаў. 2 перан. Злосна пабурчаць. Яму пыгырчэць — самыя луччыя зыняція, луччы ні знаіць
Дадатковыя словы
пугультйіліся
2 👁