ПАБЯНТЭЖЫЦЦА, ПАБЯНЦЕЖЫЦЦА зак. 1. Папесціцца пэўны час. Ну, пыбянтэжыліся i хваціць, дыкапывыць кончыкі нада. Дай ты ім ужо яшчэ трошку пыбяньцежыцца. 2. Спесціцца (пра ўсіх, многіх). Вы саўсім пыбянтэжыліся, вас ужо стыдна нянчыць. У цябе дзеці пыбяньцежуцца, ні прівучай к рукам. ПАБЯНТЭЖАНЫЙ, ПАБЯНЦЕЖАНЫЙ дзеепрым. Спешчаны (пра ўсіх, многіх). Таго, што пыбянтэжыныя, дык i капрызьнічыюць. Зы пыбяньцежынымі глядзець ня дужа лёхка, ты сыма ета знаіш. ПАБЯСІЦЦА зак. перан. неадабр. Падурэць, павычвараць. Гады трі посьлі жанідзьбы пыбясіўся, a тады асеўся. ПАБЯСХЛЕБІЦЬ зак. Застацца без хлеба. А во который дзень ні пріходзіць машына, дык мы ўсе пыбясхлебілі. ПАВАБРАЖАЦЬ, ПАВАБРАЖАЦЦА зак. Пазадавацца. Сьціпыняты былі гынарістыя хлопцы, любілі пывыбрыжаць: як жа, мы первыя быгачы ў дзяреўні. Етый любіць пывыбрыжацца, як старейшый, па той пріродзі пашоў. ПАВАДЗЩЬ зак. Памуляць, панепакоіць. Я знаю, што Навумчыку ладна пывадзілі тэя капёшкі, ён к ім доўга пріглідаўся. ПАВАДЗЩЬ незак. Наводзіць (звыч. парадах). Дужа бальшэй любіціль пырядкі пывадзіць, только яму ня дужа дывіряюць. ПАВАДЗЩЦА зак. Шмат павадзіць. Сяньня я ладна пывадзіўся с каровыю, вывыдзіў усе Разы, а тады ў Рошчы найшоў табун. ПАВАДКА ж. Паводка. У марці ны дорогу ні надзейся, сонца прігрела i пышла павыдка. Ух, летыся былі бальшэя павыдкі! ПАВАЛ м. Завал, шмат працы. Летым нікуды дужа ні атлучысься, нада i ў дваре хвытаць, i на полі работы пывал. ПАВАЛАКЩЩЬ зак. Затрымаць праз валакіту. Зьдзелыць яны нічога ня зьдзелыюць, а пывылакіціць могуць пырядышныга. ПАВАЛАКЩ1ЦЦА зак. Затрымацца праз валакіту. Троху пывылакіціліся, увідзілі, што толку ні пулучаіцца, i паехылі. ПАВАЛАКІЧАНЫЙ дзеепрым. 3-зы таго пывылакічыный, што ні сваёю гылавою жывець. ПАВАЛАЦУЖЫЦЬ, ПАВАЛАЦУЖНІЧАЦЬ, ПАВАЛАЦУЖЫЦЦА, ПАВАЛАЦУЖНІЧАЦЦА зак. Пабадзяжнічаць. Любілі вашы хлопцы пывылацужыць, айдзе