узноў тута аціраіцца. Сьпірва публутуняўся na горыду, тады зьехыў, друзей год ня чутна. ПАБЛЫНДАЦЦА зак. неадабр. Паблукаць, пахадзіць бязмэтна. Во пыглядзіш, паблындыіцца месіцы два i нызад явіцца, папомніш маё слова. ПАБЛЬІТАЦЬ, ПАБЛЫТАЦЦА зак. перан. Паблукаць. Гываріла Маўріна дычка, што ён троху у Воршы паблытыў, а тады ў Віцібск пыдаўся. Андрюшчыхін сын паблытыўся нейдзі c паўгода, a заўчора прікаціў двору. ПАБЛЫТЫКАЦЬ, ПАБЛЫТЫКАЦЦА зак. рэдкаўж. Паблукаць. Глядзіць, каб пыблытыкаць айдзе нядзелю, айдзе дзьве. Во сам увідзіш, яны пыблытыкаюцца месіцы два-трі i ўзноў тута ачынуцца. ПАБЛЮСЦЬ зак. Паберагчы пэўны час. Гываріла, што кілбаскі публюдзець троху, a сколька іна нублюдзець, хто яе знаіць. ПАБОЙ м. Нанясенне ўдараў. Зы цяжкій пабой яму б далі, ета толька яны ні зыхацелі ў дальнейшыя зыхадзіць. ПАБОЛЕЦЬ, ПАБОЛЕЦЦА зак. Падрасці, зрабіцца большым. Лянь-ка, як твае мальцы паболілі, Іванька c табою ровін. Растуць твае яблынкі, заметна паболіліся. ПАБРАЗКАЦЬ, ПАБРАЗКАТАЦЬ зак. 1. Пабразгаць. Мальцы нейкім жалезьзім пыбрязкылі кылы ёанык. Ня трогый малых, пыбрязкочуць i ўнімуцца, ета зыняція найшлі. 2 перан. неадабр. Паплявузгаць. / npa Косьцікывых пыбрязкыюць, так ні прымінуць. Разумныга нічога ні скажуць, ім абы пыбрізкытаць. ПАБРАЗКАЦЦА, ПАБРАЗКАТАЦЦА зак. 1. Пабразгацца. Калі ні npiвяжыш крепка, дык пыбрязкыюцца жалезныя пруты. Абы-як склидыіш, узноў пыбрязкочуцца вёдры. 2. Паплявузгаць. Сыбяруцца умесьці, пыбрязкыюцца ды разойдуцца. Чаго ж яшчэ, пыбрізкытацца сходзюцца. ПАБРАЗКАНЫЙ, ПАБРАЗКАТАНЫЙ дзеепрым. Паплявузганы. Ужо i npy Кузьмянковых пыбрязкына,— нікога ні прапусьцюць. Сколька ні пыбрізкытана, але ж ні прымінулі. ПАБРАХАЦЦА зак. асудж. Пасварыцца. Ахоту маіця — пыбряшыціся, а мне усё роўна, ці вы бріхніцё, ці прымыўчыцё. ПАБРУДЗЯНЕЦЬ, ПАБРУДЗЯНЕЦЦА зак. Зрабіцца больш брудным. Твыя куртычка i раншы была грязныя, a цяперя яшчэ болыйы пубрудзянела. Хылацікі пубрудзянеліся, нілізя ныдзіваць, мыць нада. ПАБРУДЗЯНЕЛЫЙ дзеепрым. Пубрудзянелыя тряпкі укінь у шайку, буду пылыскаць i піріпыласнуцца