ПАЦЯГАНКА ж. Пахатуха. У пьіціганкі адно зыняція: вылачыцца с хаты ў хату. Памяти. ПАЦЯГАНАЧКА. I дзяўчонка будзіць тыкая самыя пыціганычка, як мамуля. ПАЦЯГНУЦЬ зак. перан. Зняць (пры гульні ў карты). Цяперя t u ат мяне ні атаб'есься, пыцягніш трецьцій раз. ПАЦЯГНУЦЦА зак. Пакрыцца матэрыялам, фарбай. Як пыцягніцца шуба сукном, во будзіць цёплыя ныпрятка. ПАЦЯГУШКІ мн. Пацягванне. Во якея ў цябе красівінькія пыцягушкі. ПАЦЯЖЫНКА ж. Тоўстая жэрдка, якая кладзецца паверх шулаў або на падсошкі, а таксама на козлы пад вільчак. Сьцены закінуў, ні хвытаіць пыцяжынык i кыня ня вырьвіш прівезьць. ПАЦЯМІЦЦА зак. перан. Пацікавіцца. Паўлуша прібягіць, у вакно к Мільляну пыцяміцца, к нам зайдзіць i кучыю ідзём ны вічарінку. ПАЦЯПНІЧАК м. памянш. Хмызняк. Паціпнічку унесьць ны растопку нядренна, сухей, ён хырашо рызгарііцца. ПАЦЯРАЦЦА зак. перан. Звар'яцець. Яе нявестка ад горя пыцірялыся, ні мыгла піряжыць Зьмітрыка. ПАЦЯЎКАЦЬ зак. Пабрахаць. Што ён, шчаночык, трошку пыцяўкыіць ды ў будку хуваіцца. ПАЦЯЎКАНЫЙ дзеепрым. Дажджэсься ты, што будзіць пыцяўкына,— ён з будкі вылізьць ляніцца. ПА-ЧАЛАВЕЧАСКУ, ПА-ЧАЛАВЕЧАСКІ прысл. Спагадліва, па-чалавечы. Нада ca ўсімі абрышчацца пы-чылавечыску, ня реўць як зьверь. Каб ён скызаў пычылавечыскі, як ба ета ні паслухыць. ПАЧАПАЦЦА зак. Пайсці павольна. Хваціць-ка мне расьседжывыцца, руссусолівыць, пычапыюся паціху двору. ПАЧАРВЯНІЦЬ, ПАЧАРВЯНІЦЦА, ПАЧАРВІВЕЦЦА зак. Пачарвівець. Пагода жаркыя, грібы дужа пычырьвянілі, ня выбіріш пыкрышыць. Настолька яблыкі пычырьвяніліся, ні аднаго ні пупадзеш цэлыга. Грібы як прінёс, зразу пірібірай i сыляні троху, іначы пычарьвівіюцца. ПАЧАРВЯНЕНЫЙ, ПАЧАРВІЎЛЕНЫЙ дзеепрым. Гарох пычырьвяніный, аддай ты яго курям. На від бырывічкі нічога, a різанеш — пычарьвіўліныя. ПАЧАРСТВЕЦЬ зак. метаф. Падсохнуць. Hy, дыждаліся ўремя, i восінь пычарствела, куды хочыш можна прайціць. ПАЧАРЭПАЦЬ зак. Зачэрпнуць. Ніхай пычарепыіць
Дадатковыя словы
атабесься, зваряцець, пыцягўшкі
0 👁