віку). Каб пыкычаный быў вык, ён ба луччы сох. 2. Пагадаваны. Hy відна, што пыкычаный, шкуркі троху будуць. ПАКАШАРЫЦЬ зак. экспр. Паўшчуваць. Цётка іх троху пыкышаріла, дык ці яны доўга ета помнюць. ПА-КАШАЧЧЫ, ПА-КАШЭЧЧЫ, ПА-КАШАЧЧАМУ, ПА-КАШЭЧЧАМУ прысл. Як каты. Чаго ён тама пiшчыць пы-кышаччы? Hi хыця зыкрічыш пы-кашэччы, як хвост дзьвірямі пріціснуць. Як зывядзець пы-кышаччыму, дык падумыіш, i ныпраўду кот. Пішчаць пы-кашэччыму, i пы-сыбаччыму пыбріхаць могуць. ПАКВАКТЫВАЦЬ незак. 1. Квахтаць час ад часу. Адна куріца пыквактывыіць, кылі заквокчыць, пысаджу ны яйцы, ніхай выводзіць. 2 перан. Стагнаць час ад часу. Ну што ты, усё пыквактывыіш, ні праходзіць сьпіна? ПАКВОХАЦЬ зак. 1. Паквахтаць. Адна куріца пaквохыла, ды пірістала. 2 перан. Пастагнаць. Мой старэй ісь сяредзіныю тожа паквохыў, баліць i баліць. ПАКЕЎКАЦЬ зак. 1. Памяўкаць. Кошычка пакеўкыла у сенцых ды некуды пабегла. 2 перан. Пажыць, адзывацца голасам. Hi знаю, сколька я пакеўкыю, во здыхыта шукаіць, ды ніяк ні найдзіць. ПАКІДАЦЬ зак. перан. Павеяць уручную. Ладныя куча ячменю астаецца, а ты мулувата пакідыў. ПАКІДЗІШЧА н. Пакінутая рэч. I хаты — пакідзішча, i садкі — пакідзішча, усе дзяреўні кругом рыссыпаюцца. ПАКІМАРЫЦЬ зак. жарг. жарт. Падрамаць. Мала ён пыкімаріў, усю ноч ні спаўшы, ну дзяржыцца. ПАКІСНУЦЬ зак. метаф. Саслабець (пра ўсіх). Ну што, пакісьлі твае падругі, скора не сь кім будзіць прошлыя ўспомніць. ПАКЛАД м. Схоў. У пыклад я лажыць нічога ні зьбіраюся, ны заўтрішній дзень ёсьць i ладна. ПАКЛАДЗІСТА прысл. Лагодна, даравальна. Яны сы Льлянком пыкладзіста абыйшліся, маглі б здорыва пpiпыяць. ПАКЛАДКА ж. Кладка. Ціріс кынаву пірякінуты пыкладкі, сьмела йдзіця. Памянш. ПАКЛАДАЧКА. Затопа нівылазныя ны дваре, пыкладычкі паложыны. ПАКЛАДНЫЙ прым. Лагодны, згаворлівы. Чаго там гываріць, Ціт быў чылавек пыкладный, зь ім усігда дыгыварівыліся. ПАКЛАДОК, ПАКЛАДОЧАК м. памянш. Поклад. Апстругай-ка ты пыкладок чмарінькый курычкі, іна любіць несца зы карзінкымі. Яшка, бувала, як зьдзелыіць