пыкладочык, куры ні пызнаюць, што дзірівянныя яйцо, i нясуцца. ПАКЛАСЦЬ зак. перан. Прыгнуць да долу або зламаць. Буря былыиая была, пыклала жыта, к яму ні пуцступіцца. ПАКЛАСЦА зак. 1. Дамовіцца. C такім чылавекым пыкласца дужа трудна, ён як вецір. 2. Поўнасцю даверыцца. Хведзька — такей чылавек, што ны яго можна сьмела пыкласца. ПАКЛАДЖАНЫЙ, ПАКЛАТЫЙ дзеепрым. 1. Пакладзены. Пыкладжыныя снапкі ніхто ня трогыў, як ліжалі ўчора, так i ліжаць. Во табе i пыклатыя пріметы: я хадзіў, хадзіў i нійдзе нічога ні найшоў. 2. Прыгнуты да долу або зламаны. Ветрым многа пасевыў пыкладжына. Во сіла бушувала: еткія вербы пыклаты. 3 перан. Растрачаны (пра сілу, здароўе). Сіла пыкладжына зы нішто зы ніякыя, a цяперя табе ніхто i ну руку ня ўсплюніць. Сколька здароўя було пыклата ныт naстройкымі! 4. Кастрыраваны. Купіў ны бызарі двух пыкладжыных кыбанчыкыў, яны дыражэй былі. Мае быранчыкі пыклатыя, тута нідаўна хадзіў кынывал. ПАКЛЕЙКА ж. Прыклеены матэрыял. Мне прівёз маліц буркі ны паклейкі, у іх ныгам мякка i ня стынуць. ПАКЛЕЯ ж. Матэрыял для прыклейвання. Паклея ў мяне ёсьцъ, нада клей рызвадзіць i пріляплівыць на сьцены. ПАКЛЫЧЫЦЬ зак. перан. жарт. Пабарукаць. Гыварі ты, што малінькій, ён ужо глядзіць, як дзеўку паклычыць. ПАКЛЫЧЫЦЦА зак. Пабарукацца. Зь дзеўкымі паклычыцца ўмеюць, на ета ўчыць ні нада. ПАКЛЫЧАНЫЙ дзеепрым. Ну калі ўжо трошку i паклычыныя, ета яны так, журтувалі. ПАКЛЯЛЧЫЦЬ зак. Пакамячыць. Каб куртычку ні пыклялчыў, можна було б надзець, а так іна ні к чому годна. ПАКЛЯЛЧЫЦЦА зак. Пакамячыцца. Ты свае кохтычкі ні бірягеш, іна саўсім пыклялчылыся. ПАКЛЯЛЧАНЫЙ дзеепрым. Сяньня я ўсё пыклялчыныя пірігладжу i штоб болыйы ні зубузовывылі. ПАКЛЯНАЦЬ зак. Паклясці. Што яму ат етыга станіць, калі ты пыклінаіш, тыпырка як німа, дык німа. ПАКЛЯПАЦЬ зак. перан. Нагаварыць. Тады, як увідзілі Міцю з Райкыю, пыкліпалі на іх здорыва. ПАКОКАЦЬ зак. Падаць пэўныя гукі (пра пеўня). Пятух як пакокыіць, куры бігаць, знаюць, што ўгасьціць чым-небудзь. ПАКОНЧАНЫЙ дзеепрым. Скончаны, завершаны
1 👁