столько, пысядзеў — дзесіць мінут пыкырякыў i пабег на вуліцу. ПАКАРАНІЦЬ зак. 1. Ачысціць ад кары. Кргочча пыкыряніў, сохніць, а паплёту надо прівезьць. 2. Ачысціць ствалы дрэў. Яблынкі надо пыкыряніць i пыбяліць, яны даўно ніпрігліданыя. 3 перан. Збэсціць. Дыбяруцца яны ды цябе, пыкырянюць, грязьней грязныга зьдзелыюць. ПАКАРАНІЦЦА зак. 1. Ачысціцца ад кары. Бірнушкі пыкырянюцца, тады вазьмуся за крючча. 2. Ачысціцца (пра ствалы дрэў). Пыдажджы, як-небудзь i йгрушкі пыкырянюцца. 3. Збэсціцца. У Лівынка любэй пыкыряніцца. ПАКАРАНЕНЫЙ дзеепрым. 1. Ачышчаны ад кары. Лес у Прыкапёнычка ляжыць пыкыряніный. 2. Ачышчаны (пра ствалы дрэў). Лісяёнкыў сад пыкыряніный, naбеліный. 3. Збэшчаны. Стыдна людзям у вочы глядзець такім пыкыряніным, ну самі вінуваты кругом. ПАКАРБАЦІЦЬ зак. Пакрывіць, пакарабаціць. Таго пыкырбаціла досткі, што сырэя на сонцы кінуў, цяперя іх только на столь парезыць. ПАКАРМЛІВАЦЬ зак. Пакарміць пэўны час. Стыршына прішоў: пыкармлівый ты каморніка нескылька дней, ён нядоўга тут пыстаіць. ПАКАРОЖЬІЦЬ зак. Пагнуць, пакруціць. Во сьнегым асіньнік пыкарёжыла, тута ні пралезіш. ПАКАРОЖЬІЦЦА зак. Пагнуцца, пакруціцца. Ня йдзі туды, тама ікая-то провылка пыкарёжылыся іржаўліныя. ПАКАРОЖАНЫЙ дзеепрым. Намучыюцца бабы сёліта, увесь лён пыкарёжыный, ніізьвесна, зь якога боку пріступіцца к яму. ПАКАРОЧАСТЫЙ прым. Пагнуты, пакрыўлены. На том аборку ёсьць лыза, пыкарёчыстыя, ну можна насеч. ПАКАРУЗІЦЬ, ПАКАРОЗІЦЬ, ПАКАРУЗІЦЦА, ПАКАРОЗІЦЦА зак. Пакапрызіць, павычвараць. Абоя любілі пыкарюзіць, пы бацьку пашлі. Не, пірід Кыныстратывым сыным іна доўга ні пыкарёзіць. Ёй пыкарюзіцца нядоўга, адно слова ні так скажы — i надмецца. Нямнога пыкарёзіліся пірід віхрянскімі дзеўкымі ды ўняліся. ПАКАРУЧЫЦЬ зак. Пагнуць, пакрывіць. Лазу сьнегым пыкарючыла, ляжыць крівая. Балезьня рукі пыкарючыла, пальцымі ні ўладзеіць. ПАКАРУЧЫЦЦА зак. Пагнуцца, пакрывіцца. Нешта вы пыкарючыліся як старая, вам ішчэ за дзеўкымі нада бегыць. ПАКАРУЧАНЫЙ дзеепрым. Такую пыкарючыныю палку луччы ні цісаць, іна ні апстругаіцца
0 👁