чыса пыкалдыкыюся ды ўзноў лажуся. 2. Пайсці нязграбна, кульгаючы. Не ўжо, нікуды я ні пыкалдыкыю, слава богу, хуць сь печы спуўзаю. Сяньня пыкалдыкыўся ў Віхряны, ці дашлэпкыіць туды, ці не. ПАКАЛОЦЬ зак. Прасвярдліць. Хацеў пыкалоць дзірькі ў лесьвіцу, ды нійдзе сьвердла ні найду. ПАКАЛОЦЦА зак. Прасвярдліцца. Дзірькі ў брусках пыкалоліся, a бырану сыбраць усё ўремя ні хвытаіць. ПАКОЛАНЫЙ дзеепрьш. Hyf раз дзірькі паколыны, то як-небудзь дывядзецца дзела ды кынца. ПАКАЛЫМКАЦЬ, ПАКАЛЫМКАЦЦА зак. 1. Пакульгаць. Пы хаці пыкалымкыіць сь кійком ды, ўзноў на печ лезіць. Ны дваре пыкалымкыюся, нічога ні пымыгаю, ну хуць ны сваіх ныгах пакуль што. 2. Пайсці кульгаючы. Сяньня аўтобус ня ходзіць, дык нашы іжджалыя пыкалымкылі ны былыйак, можа папутныя возьміць. Пыкалымкыўся Мітрыхваныў сват удвору, праведывыць npiхадзіў. ПАКАЛЭПАЦЬ, ПАКАЛЭПКАЦЬ, ПАКАЛЭПАЦЦА, ПАКАЛЭПКАЦЦА зак. Пайсці калываючыся. Пыкалэпыла мыя старуха у горыд, хочыць Анюту атведыць. Куды я пыкалэпкыю, ці з маімі ныгамі вупруўляцца за сьвет. Узяў тапор, пыкалэпыўся ў лес, хочыць хуць з вазок арешніку насеч. Ганна c Полькыю пыкалэпкыліся ў кусты, думыюць грібоў троху найціць. ПАКАЛЯКАЦЬ зак. Пагаварыць ціха, павольна. Ну хочыцца ж i ёй пыкылякыць, ныдыідаіць адной у хаці сядзець. ПАКАМІСАРЫЦЬ, ПАКАМІСАРНІЧАЦЬ, ПАКАМІСАРСТВАВАЦЬ зак. Папрацаваць камісарам, кіраўніком, начальнікам. Ты ж тожа тады пыкымісаріў, чаго атказывыцца. Яму каб яшчэ айдзе пыкымісарнічыць, рідавым ён ня хочыць. Думыў, што болыйы пыкымісирствыіць, ды ні пулучылыся. ПАКАМІСЬ прысл. Пакуль што. Пыкамісь етыя naлычкі дарежым. Пыкамісь пыжыву у сястры, а там відна будзіць. ПАКАМКАЦЬ зак. метаф. Крыху памыць. У ночвых троху пыкымкала тряпкі ды ны прясьлі разьвешыла. ПАКАМКАНЫЙ дзеепрым. 1. Пакамечаны. Усё бяльлё пыкымканыя, нада пыкычаць. 2. Крыху памыты. Толька што пыкымканыя сарочка, ныўряд ці іна пычысьцела. ПАКАМСАЦЬ зак. Пакамячыць. Вы i чыстыю адзежу пыкымсалі, што глядзець нілізя. ПАКАМСАЦЦА
Дадатковыя словы
пыкымісйр
0 👁