КАСЁНАЧКА. Ікая ні касёнычка, хуць кругом хаты траву зорынкыіш. КАСІЛА н. жарт. Kaca. Што, тваё касіла ня хочыць само ў траву лезьць? Памянш. КАСІЛЬЦА. Во каб мне такоя касільца рыздабыць! КАСМАЦІЦА ж. метаф. Лахматая рэч, звыч. нешта з адзення. Хто табе такую кохту кысмаціцу візаў? КАСМАЧЧА н. эмац. Непрыбраныя валасы. Кысмачча тарчыць ува ўсе бакі, ці ты рышчысацца ня можыш. КАСЦЁР м. Пустазелле ў жыце, каласоўнік. ё с ьц ь такоя пустазельля, у жыці расьцець, дробнінькія зірняткі, у нас яго касьцёр завуць. КАСЦЯНІШНІК м. Расліна касцяніды. У нас была Бязручыха, ішчэ ды вайны памёрла, усё сушыла кысьцяньшнік, ета ў яе було первыя лікарства ат любой балезьні. Памянш. КАСЦЯНІШНІЧАК. У мяне айдзе-то ў вузялку быў кысьцянішнічык, можна зываріць, кылі хочыш. КАТУШЫНКА, КАТУШЫНАЧКА ж. памянш. Кут, куток. У пуні зы саломыю чмарка ныйшла сабе кутушынку i нясецца. Айдзе ты там што пыставіш, тама кутушынычка мулюпасінькыя, ні пывярнуцца. КАУЗНУЦЦА зак. Слізгануцца. Астарожнінька тела гырлачык, a ныга каўзнулыся, я брязь пысярёд дарогі, мылако пылілося. КАУКАННІК м. Той, хто мяўкае, падае тонкі голас (кот, дзіця). Рысьпішчэліся киукыньнікі: пускай іх у хату, кармі іх. I ў цябе такей самый каўкыньнік, як у мае нявесткі. КАУКДННІЦА ж. Пачула каўкыньніца, што мылако цаджу, просіць. Ну чаго вам, каўкыньніцы, яшчэ даць, каб ні пішчэлі. КАУНЯРОК, КАУНЕРЧЫК m. Маленькі каўнер. Нада б памыць рубашычку, кыўнярёк грізнуват. Хто табе прішыў такея красівыя каўнерьчыкі к рукуўкам? Памянш. КАУНЯРОЧАК. Мне б ішчэ нада прішыць кыўнярёчык, яго ж проста ніткыю ні прісьцябнеш. КАХАЛЬ м. Кафля. Раншы етыга кахылю i ў паміні ні зналі, a цяперя пашлі i кахылі, i шмахылі, i чаго толька ні ныпрідумывыюць. КАХНУТЫЙ дзеепрым. Моцна ўдараны. Ажно зыікытаў кихнутый,— во як пыдлізаць, куды ня просюць. КАЦЕЛКД ж. Кацёлка. Цяперя сыныпрядык ня дзелыюць, а раншы кацелкі сьпецна вырізалі. Памяншу КАЦЕЛАЧКА. Воць сюда б нада було кацелычку ні
Дадатковыя словы
збрынкыіш, каўзнўлыся, кйхнутый, кйўкыньнікі
0 👁