ціль, такей нінавісьнік, што ні прівядзі гасподзь. Яны браты i абоя зругывыцільнікі, што ўжо церьпіць ат іх Аксіньня, цярьпець болыйы некуды. ЗРУГЫВАЦЕЛЬКА ЗРУГЫВАЦЕЛЬНІЦА ж. Як цябе толька зімля носіць, ты пасьледнія зругывыцілька на сьвеці. Як пыглядзіш, дык уродзі i на зругывыцільніцу ні пахожа. ЗРЫВАЦЬ незак. Выкопвадь. Мы ўсігда ды марозыў бульбу зрывалі, як ета дупускацца, каб бульба naгінула. ЗРЫЦЬ зак. Выкапаць. Як бульбу зрыіш, тады ўремя пыслыбаднеіць, гарод убраць — ета ўжо мелыч. ЗРЫЦЦА зак. Выкапацца. Етый кусочык зрыіцца, тута ны пяць карзінык асталыся. 3РЫТЫЙ дзеепрым. Зрытыю бульбу высушыць нада, мокрыю ў погріб ні ўбавіш. ЗУБЛЕННЕ н. Назубліванне (сярпа). Зубленьня як у каго пулучаіцца, адзін назубіць, што серп сам режыць, a посьлі другога будзіш мучыцца. ЗУБРЬІЦЬ незак. метаф. Накіроўваць, настойваць. Яго ўсё зубріць к ваенныму дзелу матка: пуступай, сынок, ны хвіцэра ўчыцца. ЗЫЧАННЕ н. Пажаданне. Hi нада мне яе зычыньня i йна сыма тута ня дужа нада, абойдзімся як-небудзь бізь яе. ЗЭЛІК м. Неразвіты чалавек. Нешта мне зэлік Tpaхімыў вёрз, я ні пыняў, што ён хацеў скызаць. Памянш. ЗЭЛІЧАК. Яны, знаць, ныпраўду сыбіраюцца свайго зэлічка жаніць. ЗЮЗЮКАННЕ н., ЗЮЗКЖІ мн. Ціхая, павольная размова. Я нямножка пысядзела, паслухыла іхныя зюзюкыньня ды пышла двору спруўляцца. Як зывядуць зюзюкі, пуўдня рызыйціцца ня могуць. ЗЮЗЮКАННІК м. Той, хто размаўляе падіху, не спяшаючыся. Як бабы, зюзюкыньнікі стыяць, Мікілай Лявону чуць ні на вуха нешта дыказыіць. ЗЮЗЮКАННІЦА ж. Пыра б зюзюкыньніцым i рызыйціцца, каровы скора прідуць, пырысят пыкарміць нада. ЗЯМЕЛЮШКА ж. узнёсл. Зямля. Зямелюшка чылавека i корміць, i поіць, i спакой даець. ЗЯПІШЧА ж. павеліч. Зяпа. Я/с рыспастрець сваю зяпішчу, як рыскрічыцца, куды там каму справіцца зь ім. ЗЯТНІЙ прым. Зядеў. Пакушыў хлеба зятніга, цяперь ідзі нызад, на свой садзіся, ато думыў ны шырмычка пражыць
Дадатковыя словы
зрўгывыцілька, зрўгывыцільнікі, зрўгывыцільніцу, зўбріць, яіс
0 👁