I 1ВАВЫИ прым. Такі, які мае адносіны да івы. Hy бьсек іву дык i сьсек, івывыя дровы хырашо гыряць, хуць ныгар ат іх ня дужа бальшэй. ІВЕРЭНЬ м. Сугроб. Hi знаю, як вам удасца што прівезьць, івірні сьнегу ны дарогі. IBIHA ж. Асобная іва. У нас ны кынаві кылы бані івіна сядзела, ужо была пырядышныя. Памянш. IBIHKA. Івінкі вясною красіва цьвітуць: жоўцінькія авечычкі на іх. ІДЗЕ прысл. Дзе. Ідзе ты столька ўремя ходзіш? Ідзе ім дзецца, етым шчыпцям, учора ліжалі ны naлічкі. ІЗВЕСТКА, ЗВЕСТКА ж. Вапна. Не, у нас ізьвёсткыю неік нічога ні мазылі, ні було яе. У мяне трошку зьвёсткі ёсьць, кылі хочыш, магу даць нямножка. ІЗВІНСТВА н. Прабачэнне. Ня слухый ты яго ізьвінства, сяньня ізьвіняіцца, a нызаўтріга тоя самыя тваріць. ІЗГІБ м. Разгінанне. Травішча зугула na бульбі, я палола бізь ізьгібу, кріцыю стыяла трі дні. ІЗДЗЯВАЦЕЛЬНА прысл. Здзекліва. Кажыцца б, самый злэй ураг так ізьдзівацільна ня дзелыў, як ты дзелыіій. ІЗДЗЯВАЦЕЛЬНАСЦЬ ж., ІЗДЗЯКАЦЕЛЬСТВА н. Здзек. Дура ты, што церьпіш такую ізьдзівацільнысьць, ды ат каго путніга церыгіш. Усякыга я ізьдзікицільства ныцярыгелыся, старік мой дужа нісызнацільный чылавек быў. ІЗДЗЯВАЦЕЛЬНЫЙ прым. Здзеклівы. Сколька я помню, ён ізмалку ўсігда быў ізьдзівацільный. ІЗЛЕЧАНЫЙ дзеепрым. Вылечаны. Aŭ, ні гыварі ты, якей ён ізьлечыный, так, трошку ногі пірідзьвігаіць i ўсё. ІЗМАЛКУ прысл. 3 маленства. Ізмалку к рабоці ні прівучьін, дык i цяперь як ламіна якей. ІЗРАЗУ прысл. Адразу. Мы тожа ізразу ня думылі, што так можыць пулучыцца. Памянш. ІЗРАЗАЧКУ. Ня лезь к сыбаку, ён цябе кылі хваціць, ізразычку пірякусіць пыпылам. ІЗРОДУ прысл. Здаўна, зроду. Ізроду мы ні бралі чужога i цяперя яно нам ні нада. Памянш. ІЗРОДАЧКУ
Дадатковыя словы
ізьдзікйцільства
3 👁