ЗНАШЫВАЦЬ, ЗНОШЫВАЦЬ незак. 1. Зносідь у а'дно месца. Выбіралі арешнік пы ўсяму лесу, а тады дывай у кучу знашывыць. Лён да цёмныга зношывылі, хацелі кончыць, каб заўтря ня йціць. 2 перан. Выносіць выкраданнем (звыч. агарод, сад). Hi прідумыіш, ікая балыўныя бысытва, усё з гарода знашывыюць. Ладныя жэўжыкі, садок Арьхіпёнкыў зношывылі. ЗНАШЫВАЦЦА, ЗНОШЫВАЦЦА незак. Зносіцца ў адно месца. Машка ліжала дзьве нядзелі, дык знашывыліся i кармілі. Зношыеыюцца ў кучу i ўмесьці сыдзяцца абедыць. ЗНАСІЦЬ незак. Выносіць выкраданнем (звыч. агарод, сад). Сколька гадоў пыдряд знасілі гароды, дужа былі гадкія мальцы. ЗНАШЫВАНЫИ, ЗНОШЫВАНЫИ дзеепрым. Знесены ў адно месца. Ці ета знашывына пышаніца, каб снапкі ні зунучувалі пыд дажджом. Зношывыныя скорінька ўськініш на воз. ЗНЕЛЮДЗЕЛЫЙ, ЗНЕЛЮДЗЕУШЫЙ дзеепрым. Нелюдзімы. С такою, як ты, пажыўшы, ні хыця зьнілюдзелым станіш, ты дывядзеш. Ты б сам папробывыў c такім зьнілюдзеўшым пыгываріць. ЗНІБКА м. i ж. памянш. Хныкала, ныцік. Aŭ, зьнібкі дзяўчонычкі, усё ім нешта нідылігаіць. ЗНІСТОЖЫВАННЕ н. Знішчэнне. Як пычало йціць зьністожывыньня, так яно йдзець i йдзець. ЗНІСТОЖЬІВАЦЬ незак. Знішчаць. Як ні зьністожывыю асот, ён усё дно лезіць i лезіць. ЗНІСТОЖЬІВАЦЦА незак. Знішчацца. Зьністожывыюцца дзяреўні, пусьцеюць, работыць некыму. ЗНОСАЧАК м. памянш. Зносак (яйка). Два зносычкі ліжала ў гнязьдзе, адзін рябінькія курычкі, a другей хто яго знаіць, аткуля ўзяўся. ЗНЯХАІЦЬ зак. Затузаць, забіць. Тыкая злаўредныя баба, каго хочыш зьніхиіць. ЗНЯХАЕНЫЙ дзеепрым. Ей адзін раз ні ўладзь ступіць, як іна хочыць, i будзіш зьніхаіный. ЗНЯЦЯИ, ЗНЯЦЯИКУ прысл. Знячэўку. Ен ны мяне зьніцяй наткнуўся, дык ажно спужаўся. Зьніцяйку прыг із-зу куста, Ліксандра во так здрігануўся. ЗРАДЗІЦЬ зак. Урадзіць. Бульба зрадзіла як каменьня, толька спруўляйся карзінкі атнасі. ЗРАДЗІЦЦА зак. Урадзіцца. Не, сёліта ні нада богу гряшыць, капуста зрадзьлыся харошыя. ЗРУГЫВАЦЕЛЬ, ЗРУГЫВАЦЕЛЬНІК м. Той, хто здзекуецца. Дужа быў гадкій чылавек, такей зругывы
Дадатковыя словы
зрўгывы, зьніхйіць
2 👁