як людзі, кылі зьзябшый ляціць, ці яго угыварівыць нада. 31МАВЭИ прым. Зімовы, прызначаны для зімы. Адна яблына ў мяне ёсьць — зімавэя яблыкі. Скырасьпелка — ні зімывая бульба. ЗІМІШЧА ж. павеліч. Зіма. Зімішча як ныстаніць, i прець, i нясець, i гудзець, сьнегу аччышчаць сілы ні ныбяресься. ЗІМНАСЦЬ ж. Халадэча. Ета табе ні вісна, зімнысьць зразу чуствыіцца ны дваре. ЗІМНІНА ж. Сабранае ў пост малако. Кароў — табун, піліпыўкі — посныя, пост — посныя, мылыка зьбіраюць, у погріб у бочкі зьліваюць,— зімніна звалыся. Памянш. ЗІМНІНКА. У пост мылыка ні даюць есьць, а нам так хочыцца зімнінкі папробывыць. ЗЛАБІЦЕЛЬ, ЗЛАБІЦЕЛЬНІК м. Злосны, злы чалавек. Мы зналі, што ў яго паршывый хракцір, ну што ён такей злабіціль, падумыць дайжа ні маглі. Другога такюга злабгцільніка я ні знаю, як Васіль, ён ба, кажыцца, уеесь сьвет паеў. ЗЛАБІЦЕЛЬКД, ЗЛАБІЦЕЛЬНІЦА ж. Ікая ж іна злабіцілька, гатова гіаесьць етых дзяцей жыўцом. Ціряж жызьню злабіцільніцыю стала, дужа ёй yea ўсім увы ўсякім ні вязло. ЗЛАД м. Лад, разумение. Трудна з дураком злад іскаць. Каб злад, яны б жылі нічога. ЗЛАДЗЮГАНКА ж. Зладзейка. Злудзюгинка ты, я ж цябе жывую у пуні злавіла, а цяперя ты атнекыісься. ЗЛАУЛІВАЦЬ, ЗЛОУЛІВАЦЬ незак. Лавіць. Мыя кошка дужа дыбрячыя, лоўка злаўлівыіць мышэй. Ты ніплахей масьцір злоўлівыць ціплят. ЗЛАУЛІВАЦЦА,, ЗЛОУЛІВАЦЦА незак. Лавіцца. Ня хочыць конь табе злаўлівыцца, знаіць, што у плуг зыпрягеш. У нас карзінкыю гулубцы злоўлівыліся: сыпылі зірнят, наснуджывылі карзінку ны палычкі i цягнулі зы вярёўку. ЗЛАВІЦЬ зак. перан. Атрымаць удар. 3 намі ты дурачысься, дык ладна, a ў таго скора зловіш. ЗЛАХМАЦІЦЦА зак. Зрабіцца лахматым. Злыхмацілыся твыя куртычка, сплюгавілыся, яе дайжа нялоўка ныдзіваць на людзі. 3ЛЕННЫЙ прым. Вельмі злы. Такея зьленныя абоя як зойдуцца, самі сябе ня помнюць. ЗЛЕЧЫВАЦЦА незак. Крыху сагравацца, станавіцца летняй (пра ваду). Прінясі вядро, ніхай стаіць на сонцы, зьлечывыіцца, аппыласнуцца будзіць. J
Дадатковыя словы
злудзюгйнка
0 👁