ЗЛІТОВЫВАЦЦА незак. Злежвадца ў адно цэлае. Ляжыць соль у сырым, дык зьлітовывыіцца, нада тыпаром усьсікаць. ЗЛО прысл. перан. Энергічна. Каб так зло ні работыў, ён ба сто гадоў жыў. ЗЛОМ м. метаф. Пбель, напасць. Во нада злом ны чылавека, адуреў саўсім. Яй-богу, мальцы, на злом вас носіць, ні f дабру. 3ЛОМАК м. асудж. Гультай. Разьві такей зломык захочыць паможч, яго нічога ні зыставіш зьдзелыць. ЗЛУПАШЫВАННЕ н. Лупдоука. Ня дужа яны быяцца твайго злупишывыньня, ці ты іх зловіш, ці што. ЗЛУПАШЫВАЦЬ незак. Хвастадь. Што ты сьмяесься, ці мы ні знаім, як раншы матка цябе злупашывыла. ЗЛУПЕЧЫЦЬ зак. эмац. 1. Адхвастадь. Hy каб nyпаў каторыга ны стажку, я б яго злупечыў чышчы некуды. 2. Узяць вельмі дорага. Ны пыгляд i пацьцёлычык німудренькій, a зь Ніканёнка злупечылі як зы карову. ЗЛУПЕЧАНЫЙ дзеепрым. 1. Адхвастаны. Злупечыный вырвыўся, нягож якей. 2. Узяты вельмі дорага. Ня можыць быць, штоб столька злупечына зы старыю кыравёнку. ЗЛЫДНОТА, ЗЛЫДОТА ж. Беднякі. Уся злыднота жыла ў том канцы. Злыдота права пулучыла, вірядуіць дзяреўнію. ЗЛЮБІЦЬ зак. Упадабаць. Крепка ён майго зьлюбіў, гаворіць: такей спрывядлівый чылавек. ЗМАТАЛЫЖЫЦЬ, ЗМАТАЛЫЖНІЧАЦЬ зак. неадабр. Збідь з дарогі. Змыталыжыў дзяўчонку, іна думыла f дзядзьку паехыць, a цяперя ні туды ні сюды. Я павёў баі карову ны бызар i прыдаў, a Мітрыхванёнык мяне змытальіжнічыў. ЗМАТАЛЫЖАНЫЙ дзеепрым. Ён змыталыжыный, ні знаіць, куды кінуцца. ЗМУЛІЦЦА зак. Нацерціся, сцердіся. Суконычка пыдвярнулыся, дык ныга змулілыся, ступіць больна. ЗМУЛЕНЫИ дзеепрым. Я ж віджу, што ў цябе пальцы змуліныя. ЗМЫЛІНЫ мн. Мыльная вада. Змыліны пад ногі ня лі, атнясі дальшы ды пыт пляцень выль. ЗМЫЦЕЛ м., часц. мн. змытлы. Намер. Даўно мы пра іхныя змытлы чулі. Ніхай яны ic сваімі змытлымі схуваюцца. ЗМЯЖДЖУРЫВАННЕ н. Расдіеканне. Кылі раншы
Дадатковыя словы
злупйшывыньня, змўлілыся, змўліныя
0 👁