Стаіць сыха i ні пыхітнецца, яе луччы зрезыць, чым мучыцца, аткапывыць. Пахітаный дзеепрым. Пыхітаный кол скарей вырьвіцца. Пахлапень м. Лапаць з ачоскавых вяровачак. Пыхлапні у нас редка хто плёў, пяньковыя, лыкывыя плялі лапці, пыхлапень шчытаўся пасьледнія дзела. Пахлехатаць зак. 1. Модна пацячы, паліцца. Агледзь хырашэнька погріб кругом, ато як пыхляхочыць вясною выда, прыпадзець бульба. 2. Пакіпець вельмі гучна i бурна. Пыхляхочыць чугунок i цягні. 3. Пабыць пэўны час у ахвоце (пра свінню). 4 перан. Пазлавацца вельмі бурна. Ніхай пыхляхочыць, кылі ў яго дужа многа злосьці ныбралыся. Пахлёскаць зак. Паляскаць (пугаю). Дай-ка я пахлёскыю, ці ў мяне так палучыцца, ці не. Пахліпцець зак. Папрагнуць. Пыхліпцела, каб i ёй справілі такея самыя боцікі, як у Танькі. Пахлынкаць зак. Пабадзяцца, паблукаць. Айдзе ён быў? — ізьвесна айдзе: пы бызару пахлынкыў, тады друзей пупаў, c тымі пысядзеў айдзе-небудзь. Пахлыскаць зак. перан. 1. Пабіць. Яны тама будуць балывыцца, балывыцца дый ціплят пахлыскыюць, npiкажы, каб ня трогылі. 2. Папіць. Як была іх тут кынпанія, пахлыскылі гарелычкі. Пахмарываць незак. Паказваць на дождж. Нешта нінадзёжныя пагода, пыхмарівыіць. Пахмарыць, пахмарыцца зак. Паказаць на дождж (пэўны час). Зрацьня пыхмиріла, а тады рызыгнала. Буваіць, пыхмаріцца i нічога, а другей раз i біс хмаріньня дождж пойдзіць. Пахмыліцца зак. Пакасавурыцца (пра каня). Ты глядзі, ня верь каню, пахмыліцца, а тады ŭ глыдануць можыць. Пахныкаць зак. перан. Пахадзіць, прыглядаючыся, шукаючы. Айдзе ён што найдзіць, кылі ён пахныкыў лі тых кустоў, яны махырі атпетыя, есьлі схвацілі, то позна шукаць. Паходный прым. Дабраякасны (пра -льнотресту, ільновалакно). Ета паходный лён, зы яго хырашо плоцюць, сёліта іх калхоз будзіць з грышами Пахрапатаць зак. Пахрабустаць. Нілізя так пускаць ціплят адных, каб c квакухыю, нічога б, a адных катьС пупадуць у бульбі i пыхрапочуць. Пахрапатаный дзее
Дадатковыя словы
глыданўць, грышамй, квакўхыю, палўчыцца, хмйріла
0 👁