Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 305  ▶ 
ный дзеепрым. Во етыя вожычкі пусмурыжыныя, ты i бярі. Пасмылець зак. 1. Пагарэдь. Ты пыклаў чуць ні ў жар, чаму ж ні пысмыляць валінкі. Тыкая была жыра, щто ны грідах усё пысмылела. 2 перан. Пабалець невыносна. Ох, у мяне трі дні рана пысмылела, цярьпець нілізя було. Пасмыляць зак. Пашпурляць. Тута билывыліся нідаўна, пысмылялі камлыжжым адзін у аднаго. Пасмыляцца зак. Пашпурляцца. Доўга ім чым-небудзь пысмыляцца? Пасмядзіць зак. Пажыць з дрэнным здароўем. Жыціль ён — ужо ня жыціль, так, пысьмядзіць трошку, пыкапціць сьвет. Пасовесціць зак. Пасарамаціць. Ты ж ба яго nacoвісьціла хырашэнька, як жа ета так — аччыняць чужую хату, зыхадзіць як к сабе. Пасопсць зак. іран. Пасапці. Яму нада пыстыяць, пасопсъцъ — ета ён думыіць, а тады ўжо ці пойдзіць, ці не, як яму захочыцца. Паспаведываць, паспавядаць зак. перан. ірпч. Налаяць, набэсціць. Січас падойдзіць Мыланка, іна вас абоіх пыспаведывыіць, ня будзіця лухту несьць. Во гірой-баба: пыспывідила брігадзіра i пышла. Паспадаць, паспасць зак. перан. Схуднець. Неік пасьледнія ўремя яе хлопцы пыспыдалі i сталі нейкія бледныя. Нада ж так — як сьлімянькі былі i разым пыспалі. Паспаіваць зак. перан. Намачыць модна. Нада ж етык пыспаівыць адзёжу, айдзе, што й калі цяперя дасушысься. Паспахываць зак. Заараць, зраўнаваць пры аранні. Тама былі бургункь малінькія, ці ні мурашкі пытачылі, а во пыспахывылі плугамі i роўна стала, касіць хырашо. Паспахываный дзеепрым. Пыспахывыныя бургункі рузруўняць нада. Паспецца зак. перан. неадабр. Цесна аб'яднадца (на аснове асуджальных дзеянняў). Думыіш, етыя ні пысьпяюцца? — скора пыладзюць, будзіць адна шайка-лейка. Паспетый дзеепрым. Ета іх Сярьгей зьвёў, ато б такея пасьпетыя ні былі. Паспіваць, паспіць зак. Спіць шмат. Нехта ж пысьпіваў вяршкі, ну, каб пупала, мала б ні було. Лыбы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абяднадца, бйлывыліся, пыспывідйла, сўшысься
0 👁
 ◀  / 305  ▶