Народнае вытворнае слова (1983). Том 2. Г. Ф. Юрчанка

тряс нішчасный жывець бязулыю, во ниидзіць пыстаўліныя гырлачы i пысап'ець. Паспраўджывацца, паспраўдзіцца зак. Ажыццявіцца, з'явіцца ў сапраўднасці. Каб усё пыспраўджывылыся, што іна ныгываріла, дык ба ніізьвесна што було. A аткуля ты знаіш, a можа ŭ пыспраўдзіцца. Паспраўнець зак. Зрабіцца болыл спраўным, поўным. Усё нейкімі зумухрышкымі хадзілі, a цяперя відзіш як пыспраўнелі. Паспраўнелый, паспраўнеўшый дзеепрым. Пыспраўнелый стаў, відна, нічога жывець. Hi такей ужо ён пыспраўнеўшый, ну пыстареў троху. Паспучываць, паспучаць, паспуціць зак. Збіць з правільнага шляху (пра некалькіх асоб). Самі б яны такую дурату тваріць ні сталі, іх паспучывылі тэя гэрчыки Пуспучиюць яны вас, папомніця маё слова, што nycnyчаюць. Ваша дружба дабром ня кончыцца, яны nycnyцяць вас, хочыця — красьць разым пывядуць. Паспучывацца, паспучацца, паспуціцца зак. Збіцца з правільнага шляху (пра некалькіх асоб). Яны ні цяперя nacnyчывыліся. Так пуспучаліся, што ні знаіць, як угыварівыць. Бацька ні глядзеў, дзелыйця, што хочыця, таго i пуспуціліся. Пассесца зак. перан. Зменшыцца ў памерах (звыч. пад уздзеяннем вады). Як бралі, былі рубашкі ікраз na ём, а цяперя пасьселіся, ня можыць надзець ні адну. Паставіць зак. перан. Пастанавіць, рашыць. Раз пыставілі так пасьвіць, то ŭ ніхай пасуць, а ня будуць яны, ня будзім мы. Пастаражаваць зак. Павартаваць, папрацаваць вартаўніком. Каб пустуружуваў зіму, трудодней ба пырядышна заробіў, стоіць брацца, цяперя ну трудзьдзень даюць. Пастаялка ж. Свежае малако, якое крыху пастаяла. Пыстыялкі нальлець, хлеба накрышыць, наесца, — дужа ён малый любіў так есьць. Памянш. пастаялачка. Во ж пыстыялычка, поўный гырлач, улі ды зьеж. Пастраміць зак. Пасароміць. Нада було пыстраміць, каб большы i зарёкся так дзелыць. Пастраміцца зак. Па~ саромецца. Пыстраміся бегыць пы хатых, каб табе хто чарку наліў. Пастрамленый дзеепрым. Ён i пыстрамліный другей раз пыбягіць к Сямёнывым. Пастрамёмшы дзеепрысл. Hi пыстрамёмшы, ён сам нічога ня пойміць. 15. Зак