лы во такея атпусьцюць i ходзюць вылысасьцікі зарослыя, глядзець ня хочыцца. Валасатка ж. іран. Жанчына з непрычасанымі валасамі. Дайжа ні прідумыіш, ны каго ета вылысатка похожа, на нейкыю абізьяну, a ні ны дзяўчонку, касмоцьця руспусьціла, што сьвету ня відзіць. Валасень м. Нагцяеда. Выласень — дужа гадкыя балезьня, як уесца, пальцы пыкалечыць. Ета ў цябе ны пальцы выласень, пыглядзіш, выласень. Валасініна ж. Асобны волас. 3 бырыдиукі тарчыць адна выласініна. У яго ніплахей чуб: нескылька выласінін сьперіду вісіць, a ўся гылыва голыя, як бубін. Памянш. валасінінка. Штук дзесіць выласшінык тарчыць пад носым, во i вусы ўсе. Валачыльшчык м. Баранавальшчык па заееянаму. Як дужа суха, вылачыльшчыкым дыстаецца, пыхадзі-ка целый дзень з борынымі пы камлыжжы ды пы пылішчы. Валачыльшчыца ж. Я пышла за борынымі верна сь сямі гадоў, хуць ікая зь мяне была i скырадзьбітка, i вылачылыйчыца, сыма зь вяршок, коні ня слухыюць,— дывалыся. Валеннік м. 1. Той, хто валіць лес. Ідзіця, валеньнікі, ды глядзіця, каб вас там соснымі ні пыпрідиулівыла. 2. Шапавал. Ня дужа сьпецный валеньнік твой Грішычm, во ў горыдзі быў шупувал, во ета сьпеці Валка ж. 1. Збіванне валёнак. Самі ў нас ніхто ні валіць, аддаюць у валку. Ікая ж ета валка, што ўсё сукно сьвіціцца. 2. Валюшня. У горыдзі валілі, ну зы Сажом луччыя валка, там работыў дужа сьпецный масьцір. Валоўскій прым. Валошскі. Я малінькыю дужа любіла валоўскія арехі, дзед, бувала, паедзіць у горыд, купіць, i я б'ю мылатком ны парогі. Валтужанне н. Валтузня. Нагледзіліся на іх валтужыньня, жывая указэя была, усе жываты пынырвалі. Валхвенне н. Пялегаванне, песты. Дужа мне ета валхвеньня ні ныравіцца, ты сыма рызбалыіш мальца, што ён ні к чорту станіць. Дзяцей гадуй біз валхвеньня, у етрогысьці дзяржы. Вальня ж. Валюшня. Hi пыдвязло мне сяньня: нанёс сукно звалщь, а вальня зачыніта, піряўчот нейкій, ці рівізія. Валэнданне н. Цяганіна, валакіта. Большы я ні стать
Дадатковыя словы
атпўсьцюць, бырыдйўкі, валтў, пыпрідйўлівыла
1 👁