ну вашим валэндыньнім любувацца, паленым путурю на поля гультаёў. Валяць незак, 1. Качаць у брудзе. Ты пы маету ні виляй булычку, бярі у ручку i еж. Новыю цацку пы грязі выляіць. 2 перан. Модна біць. Дывай яго утраіх выляць, чуць ён выкруціўся, во табе й здаровый. 3. Дзейнічаць (звыч. заг. лад). Виляй пряма на тую йгрушыну, там будзщъ сьцёжычка. Выляйця ацъсюлъ біз аглядкі! Дык што, резыць вербу? — Выляйця! Варажбічка ж. Варажбітка. Съ цябе выражбічка, як зъ мяне мытаріст. Цыганкі — такея выражбічкі: у адной хаці распросіць при каго-небудзь, а тады ідзець туды i ўгадыіць. Варажэннік м. Той, хто варожыць або каму варожаць. Выражэньнікі ўселіся кругом стыла, стол ім ножкымі пастукыіць. Што ж табе, выражэньнік, екызала цыганка? Варажэнніца ж. Другая ныйшлася выражэньніца, трясцы іна знаіць што-небудзъ. Пышла выражэньніца наша з Мушына нейкыя смутныя. Варацілка м. i ж. іран. Дзеяч. Нашыму выращлку брігады мала., яму каб у рыівоні кымандывыць. Ну й вырацілка быў ба, жалка., уласьці яму ні даюць. Вараціцелка ж. Полька тыкая ўжо была вырацщыка, што куды там, большы сымаго рыспыріджалыся. Ты б харошыю выраціцілкыю была, толька табе кіруваць ні даюць. Варзёкала м. i ж. Той, хто пэцкае. А йдзі ты., варзёкыла, ат мяне, ні ныдыідай. Пылядзі, ікая варзёкыла: ныляшла, ныляпіла бульбы i садзіцца. Варзёканне н. Пэцканне. Ну куды ж глядзець ны такоя варзёкыньня! Ну вас абеіх з варзёкыньнім з вашим, я пайду. Варзёканнік м. Той, хто пэцкае. Ці наеўся., варзёкыньнік., толька хадзі c тряпкыю зы табою ды пыцьцірай кругом цябе. Варзёканніца ж. Чаго ж ты еткыя варзёкыньніца, акуратній ляпі i маж, ато мыста ні дамыісься послі цябе. Варзёкаць незак. Пэцкаць. Мый як нада, варзёкыць я i бісь цябе ўмею. Сядзіць i варзёкыіць ны масту. Bapзёкацца незак. Пэцкацца. Чаго ты столька варзёкыісься лі гаршкоў? Варзёкыіцца у грязі кажныю мінуту, ня згледзіш. Варзёкнуць зак. Пэцнуць. Глядзі, рукавом варзёкніш пы загнету, на што плацьця станіць пахожа
Дадатковыя словы
йгрўшыну, смўтныя
1 👁