кылашмаціцца, a што сьмеху було, што рёгыту! Крепка кылышмаціліся, пытрясьлі, адзін аднаго. Калашмачанне н. Модная тузаніна. # іх скора уніму c кылышмачыньнім зь іхным. Проста балывыліся, якоя там було кылышмачыньня. Калдыбай м., калдыба, калдыбайла, калдыбала м. i ж., калдыбка ж. Кульгавая асоба. Твой кылдыбай крепка бярецца хызяйнічыць. Паччэпіць пад ручку свайго кылдыбая i пашлі ны прагулычку, кажный вечыр так ходзюць. Нейкыга зысыжанскыга калдыбу узіла сабе зяцім. У Мікілая была сістра калдыба, ёй гадоў дваццыць було, як памёрла. Hy як жа ён ходзіць, кылі ногі ні туды служуць, кылдыбайла кылдыбайлыю. Ваша кылдыбайла некуды пыкалдыбыла за ўзгорычык. Жывець калдыбыла, каенчыцца, ныга ў яго саўсім ня дзействыіць. I Полька тыкая калдыбыла, як я, чуць ны нагу нуступащь. Горя ў іх, балъшоя горя, первыя дзяўчонычка радзілыся нурмалъныя, а другая калдыбка, адна ножка многа кырацейшынькыя. Калдыбанне н. Кульганне. Зь яе калдыбыньнім пакуля зыпляцецца туды, дзень пройдзіць. Ікая ж хыдзьба— кылдыбаньня, ны нагу ня можыць нуступіць, чуць anniраіцца ны зямлю. Калдыбы мн. іран. Ногі. Чым с тваімі калдыбымі выбірацца куды, луччы на печы сядзець. Рысставіць свае калдыбы i пачынаіць руссу со лівыць: я б так зьдзелыў, я б стык скызаў. Калелый прым. Змёрзлы, перастылы. Уваліўся калелый у хату, духу ня можыць пірявесьць, я яму скарей гырячыя капусты ныліла. Каление н. Прастыванне на холадзе. Посьлі такога каленьня, яй-богу, успаленія палучыцца, арганізма ні лірінясець еткыга холыду. Калёска н. Невялікае кола, колца. Ладныя тачычка была, ды адно калёска треснула. Школу кончылі, цяперя яны вольныя, калёска якоя пупадуць i кычаюць цэлый дзень. Калёссе н. зб. Колы. Калёсься там ляжыць многа, ну ріманьцірывыць нада, а так пыглядзі, можа, што-небудзь i пыдбяреш к мыжаркі. Калініна ж. Каліна (дрэва i ягада, са знач. адзінкавасці i асобнасці). Пысадзіў кылы прясла нескылька кальнін, там нізка, далжны росьць. Узяў калініну, i кіслыя, Ш
Дадатковыя словы
прагўлычку, пупадўць
2 👁