Каваннік м. Той, хто куе, б'е молатам. Пылажыці-ка вы, куваньнікі, жалезьзя ды йдзіця гуляць на вуліцу. Каванніца ж. Ты бяресься, куваньніца, луччы зу мужчину, табе толька ў кузьні работыць. Кавыляка м. i ж. Кульгавая або нязграбная ў хадзе асоба. Такей кывыляка, пакуля зь ім дыпляцесься да тих Суток! Кывыляка нейкыя ходзіць, каму іна нада за тэй замуж. Каенчанне н. Мучэнне, пакуты. Якоя там каенчыньня, болька села, дык ужо ўвесь, ня можыць, дылікацін дужа. Казёнка ж. Гарэлка з лаўкі. Мы тады саўсім малыя былі, ну я помню хырашо: дзед возьміць бутылычку казёнкі, пызавець Стыхвана, сідзяць i п'юць удваіх. Казляніць зак. Шрывесці казляня (пра казу). У Полькіных козычку кызьляныа кыза, тыкая харошыя, будуць гудуваць. Казляніцца зак. 1. Прывесці казляня (пра казу). У самыя хылады кыза кызьляныыся. 2. Нарадзіцца (пра казляня). Кызьляныыся два кызьлянкь, худзь ба адна козычка. Казюлька ж. 1. Кузурка. Як сонца прігрела, казюлькі i палезьлі ca ўсіх шчэлычык. Пу лугу ўжо столька козюле, i стрякочуць, i цьвіркыюць, г так прыгыюць. 2 перан. жарт. Козлы для распілоўкі дроў. Рузлумалыся казюлька саўсім. Прібігаіць r Зыхару: ніхай твой Пятрок пыставіць казюлькі на места, ён узяў. Какаты мн. Кіпцюры, вялікія ногці. С кошкыю балывыўся, іна кыкытамі абыдрала рукі. Дыбегыісься адзін, што калі-небудзь вуўкам у кыкаты пупадзесься. Зугудувала какаты, як жа такімі пальцымі ды за бульбу брацца. Павеліч. какацішчы. Во кыкацішчы, ён цябе схваціць, ты ŭ ня пісьніш. Калаброд м. Вычвараннік. Вы ўжо Высіля ня помніця, а я помню, якей ён быў кылаброд. Ну ŭ кылаброд, чаго ён толька ні вытвыряіць! Калантыранне н. Мітусня. Так ныдыідаіць кылантыріньня, уремя ўбіваіцца, а толку німа ніякыга, каб бізь мітушэньня, глядзі, сколько б работы було пыдыгнана. Калантырыцца незак. Мітусіцца, таўчыся. Ураньні як стануць кылантыріцца, у іх ні толку, ні ладу німа. Сколька вы тута ні кылантырьціся, а сена само ні сыгрябецца, зы граблі брацца нада. Калашмаціцца незак. Тузацца моцна. Як дывай яны
Дадатковыя словы
пюць
1 👁