што надзелыў, жалыбшчыцы ўзяліся. Hi люблю я такіх жалыбшчыц, самі схадзіліся, самі i рызьбірайціся. Жалельшчык, жаленнік м. Той, хто выказвае шкадаванне. Канешня, жалельшчык сь цябе ніплахей, ты німала каго пыжалеў,— ты пасьледнію рубашку гатоў ш чылавека сыдраць. Як сабе што нада, тады яны ўсе дужа харошыя жаленьнікі, а як што даць, тады ў іх нічога німа, еылышом галюткія стыяць. Жалельшчыца, жаленніца ж. Ізыком іна жалельшчыца луччы некуды, а во схадзі пыпрасі пяцёрку да вечыра, пычанець: aŭ, німа, яй-богычку ж ба дыла, німа. Яны ўсе жаленьніцы адзінакывыя, зы каторыю ні хвацісь, нубушмицюць i тады яны дужа хырашы. Жаленне н. Шкадаванне. Хто іхныга жаленьня ні знаіць, яны тады жалеюць, як чуствыюць, што пылытацца чым-небудзь можна. Жалецца незак. Абдымацца, бурна выражаць пачуцці. Ого, як вы крепінька жалеіціся сь цёткыю! Hy хваціць жалецца, садзісь-ка ты за стол. Жамануцца зак. 1. Ціскануцца. Пацягні-ка кряпчэй зы задоўку, воз ішчэ жыманецца. 2 перан. Неадольна захацецца. Ім куды як жыманецца, ны вярёўкых ня ўдзержыш. Ці я ні знаю, чаго ён ходзіць лісіцыюі жыманулыся купіць бутылычку. Жаненне н. Жаніцьба. Як аччытаю бакі, ён i пры жаненьня забудзіцца, такей-то мыладэй. A йдзі ты сы сваім жаненьнім, жаніся, кылі дужа прісыгічыла, пысьмяшы людзей. Жаненнік м. Той, хто хоча ажаніцца. Каб ажаніў хырашэнька вожкымі жаненьніка таго, ён ба забыў дуры: цірізь нядзелю у армію, а ён жонку прівылакець. Жаніхайла м. іран. Той, хто доўга збіраецца жаніцда, хлопец у гадах, які заляцаецца да дзяўчат. Як вам ня стыдна, жыніхайлы, дзяўчонык прізмушчаць, ці яны вам роўныя! Жарабцаванне н. асудж. Гультаяванне, распуснасць. Выгыняць нада жырібцуваньня, іначы саўсім збысятнічыіць, чылавекым ня будзіць, хуць i січас якей зь яго чылавек. Жарабцаваць, жарабцавацца незак. асудж. Гультаяваць, распуснічаць. Жырібцувалі тут цэлыя лета, праходу ні було. Што ж яны дзелыюць, жырябцуюць, больш
Дадатковыя словы
жырябцўюць, нубушмйцюць, нўлыся
3 👁