лунным, у нужых руках скібка бальишя. Свае папраннікі паеў, а цяпер на Колін праснок глядзіць, у нужых руках i булъота смашна. Свайго коціцца i валіцца, дык яны ў чужое лезуцъ, ну што ж, у нужом саду i яблыкі смашны. Што ў каго ўвідзіць, i яму тое падай, у нужых руках трое смашан. Што, i табе на нужом стале трое смашан? Насці ўсягда на нужом стале пірог вялік. Наш дзень — наш i век. Жыццё набліжаецца да непазбежнага канца. Ета вам, маладым, жыцъ ды жыцъ, а наш дзень — наш i век. Нашто сяннік, калі доскі ёсць гумар. Гавораць пра гультаяватага чалавека, які лянуецца што-небудзь зрабіць для ўласнага дабрабыту. Жыве Дерах, не хона для сябе што прыдбаць, нашто сяннік, калі доскі ёсць. Нашы (вашы) чэрці адной шэрсці іран. Гавораць пра людзей, аднолькавых па ўчынках, дзеяннях. Ці раўняй, ці не раўняй, дык нашы нэрці адной шэрсці. А што адказывацца, i вашы нэрці адной шэрсці. На Юр'е усякае дур'е усякага дурня). На рэлігійнае свята Юр'е ў пачатку мая нярэдка бывае дрэннае надвор'е. Ета нейкій нешнаслівый дзень, на Ю р'е ўсякае дур'е. Старым людзі\ здаўна прымецілі, што на Ю р'е ўсякага дурня. . На яблыне — яблыка, на сасне — шышка. Усё прьь датна на сваім месцы. Так яно заведзена i спрадвеку ідзе: на яблыне — яблыка, на сасне — шышка. На яблыну смешна, на дулю (ігрушу) грэшна жарт Хацелася б што-нішто здабыць, ды ўеё няёмка: то занадта блізка, то занадта далёка. Што ён усё раздумывав, ніяк не можа адважыцца, на яблыну смешна, на дулю грэшна. Што, смашных піражкоў напякла Сцепатдка, з 'еў ба, ды на яблыну смешна, на ігрушу грэшна. Не ад дабра дуб абсыпаўся. Насталі цяжкія часіны ў жыцці. Кажнаму заметна, як Макар стусмеў i снарнеў, не ад дабра дуб абсыпаўся. Не баіцца ківа —, спужаецца кія. Пагроза ў адрас таго, хто не слухае папярэджанняў. Большы я гаварыцъ яму не стану, не баіцца ківа — спужаецца кія, тады наўчыцца слухаць. Не было шчасця зрання, не будзе да змяркання. Нешанцаванне можа працягвацца ўсё жыццё. А во так усю
Дадатковыя словы
булъбта, дуре, надворе, юре
5 👁