Народнае мудраслоўе (2002). Г. Ф. Юрчанка

 ◀  / 321  ▶ 
Свадзьбіст м. Аматар да вяселляў. Мой тожа ладный свадзьбіст быў, любіў, каб яго зазывалі. Свадзьбістка ж. Нешта ранавата свадзьбісткі ішлі ca Слёзак, відна, не дужа іх там прынімалі. Сівалез м. гумар. Сівы чалавек. Нешта дурыў Кісміхін сівалёз, быдта бы ходзяць чуткі, што к нам прыедуць yimнамцы нейкія. Памянш. сталезічак. Полькін сівалезічак збіраецца ў Рослаў, можа б i ты з ім атвярнуўся. Скапырдзіць зак. жарт. Памерці. Ты корміш свайго свёкара, што ён можа скапырдзіць. Скаціністый прым. Жорсткі, бессардэчны. Яе швагор скацшістый быў чалавек, жонка ад яго горкімі слязамі залівалася. Сквярня, скверня ж. Дрэнныя, нягодныя ўчынкі. / ранты хватала сквярні, i сячас ад яе не адабрацца. Вы самі харашо знаеце, адкуля скверня ідзе. Скліменнік м. Ныцік. Задаўся склімённік, ні на одну мінуту ад яго спакою няма. Скліменніца ж. Хоць трошку пасядзі ціха, мая скліменніца. Скнарліва прысл. Сквапна. Яе паслухаеш, як яна скнарліва гнецца над капейкаю, не захочаш i гроты браць. Скрыпець незак. метаф. Жыць у нямогласці. Мала астаецца старыкоў, ну ў нас яшчэ скрыпяць несколько. Скрыпецца незак. Жыцца ў нямогласці. Як там Хамчанкам скрытцца, ці ўсадзьбу яны адсеялі? Скрысененне, скрысеннічанне н. гумар. Апрананне пасвяточнаму. Яков яму скрысененне нада, плечы прикрыты i ладна, няхай с'ядзіць на печы. Вы только паглядзіце на іх скрысённічанне: як настаяшчыя жаніхі чапурацца. Скрэсць незак. перан. гумар. Галіць. Калі ты ўжо сваю руду будзеш скрэсць, зарос, як ёжык. Слімянішча, слімянюжышча м. павеліч. Сыты гультаяваты чалавек. Мікілай яшчэ большый слімяшшча здзелаўся, хоць сала з яго крой. Вы б відзелі, якей слімянюжышча раздзелаўся Косцікаў большый. Слухацель м. Той, хто слухае. Ці разабраўся тэй слухацель, што яму Лаўрынёнак трылюдзіў
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

слў, сядзіць
0 👁
 ◀  / 321  ▶