Барона сваё дзерава знае. Кожны прывыкае да роднага кутка. Палагін унук i цяпера па суботах сюда бягіць, варона сваё дзерава знае. Вароты не запёрты, хочаш — у рай, а хочаш — к чорту. Грубаватае запрашэнне выбіраць дзеянне па ўласнаму густу. Пачаў хмыкаць: можа б тое луччы, можа б туды пайсці, дык я яму прама адрэзау: вароты не заперты, хочаш — у рай, а хочаш — к чорту. Варыла да вечара, толька есць нечага. Кажуць, калі пры знещняй актыўнасці атрымліваюцца мізэрныя вынікі. Старалася чуцъ не увесь дзет, варыла да вечара, толька есць нечага. Ваўчыную песню баран не сдяе. Не кожны можа выканаць тое ці іншае задание нават пад прымусам. Не ужо, як ні застауляй яго людзей бщь, ён бщъ не стане, ваўчыную песню баран не спяе. Венікі павязаў, можна i на пакой. Не варта супакойвацца, выканаўшы нязначную справу. Ета ў Напрэя ўсягда палучалася: венікі павязаў, можна i на пакой. Віску на акругу, шэрсці на нацёрстак,■ іран. Часам пры працяглых гучных размовах вьінік бывае мізэрны. Л што палучылася з учарашняга сходу? — віску на акругу, шэрсці на напёрстак. Вісока лятае, ды нізка садзіцца іран. Пра таго, хто любіць беспадстауна га н а р ы п ца, в ы х вал я ц ц а. Разве мы не знаем, якея разговоры ў Хведзі, ён вісрка лятае, ды нізка садзіцца. Вар. зак. трыв.: Вісока ўзляцеў, ды нізка сеў. іванька Сашачкін вісока ўзляцеў, ды нізка сеў, цяпер ходзіць апусціўшы галаву, стыдна з людзямі сустракацца. Вісокі парогі на мае ногі. 1 Вызначаецца бяссілле пры пажылым узросце. Атведала б я цябе, мая кумачка, як ба ж не атведала, ды вісокі парогі на мае ногі. 2Г Вызначаецца няроўнасць у сацыяльных адносінах. Як жа туды пойдзеш, тама вісокі парогі на мае ногі. Воўк у лесе, а чорт у балоце хазяін. У чужых уладаннях трэба паводзщь сябег далікатна, УспоміФка, як старэй Трыхон часта напамінаў: не забывайце, дзеткі, воўк у лесе, а чорт у балоце хазяін. С\н.: Кажный чорт у сваім балоце хазяін. Сазанок заўладзеў бацькавым дабром, дык
7 👁