Несцяронкавых душа порахам западав, думаюцъ, як перазімаваць з кароваю. Душу адцаваць. 1. Спагадаць. Калі налавеку гора, Мар'я душу аддае, каб паможч. 2. Нічога не шкадаваць. Іван твой тожа не пралівае, за бутылку душу аддае. Зак. Душу аддаць. 1. Паспагадаць. За сясцёр яна душу аддасцъ. 2. Нічога не пашкадаваць. Пакажы яму бутылку гары, ён i за такую душу аддасцъ. Душу выкладаць (выкладываю»). 1. Абараняць. Не прыдумаю, чым яму дагадзіў Піліпёнак, душу за яго выкладае. Напрасна ён за такіх людзей душу выкладывау. 2. Шмат працаваць. Сколъка ўрэмя ён душу выкладаў на рабоце, каму перадых, а яму не было ні разачку. Хлопцы душу выкладывалі па пасяўной, васъмёрку коні звяжуцъ i скародзяцъ у Нылішчы. Зак. Душу выкласць (вылажыць). 1. Абараніць. За сваіх друзей ён душу выкладзе, у абіду не дасць. За Паўлючонкавых яны гатовы душу вылажыць. 2. Шмат папрацаваць. Душу выкладзе, каб скасіць болъшы ўсіх. За лета душу вылажыў і спасіба не пачуў. Душу гнаіць. 1. Пакутаваць. Я б не стала душу гнаіць з такби гадасцю, мятлу б у рукі: вун бог, а вун парог. 2. Мучыць. Мы знаем, сколъка ён Тацяне душу гнаіў. Зак. Душу згнаіць. 1. Напакутавацца. Уляцела ў шчасце: душу згнаіла за тры гады i ўсё. 2. Намучыць. Душу згнаіў адной, а ўслед другой. ' Душу закладаць (закладываю»). Выклікаць модную стому. Цэпам намахаешся на гумне, дык душу закладае, малацъба давалася ў знакі. На церабленні душу закладывала, а мы ' столъка аборкаў расчысцілі! Зак. Душу закласць. Пакуліцька вады нацягаеш з такея далі, душу закладзе, а шэсцера судоў нада прыперцъ. Душу перамарываць. Есці вельмі мала. Толъка што душу перамарываю аб стаканку чаю, скора ног не пацягну, Зак. Душу перамарыць. Шчога праглыцщъ не магу, душу пераморыш якою крашынкаю i ходзіш так дзет. Душы няма. Пра адчуванне небяспекі. Пачынаю печ тапіць і кажный дзет душы няма: што як увесь комін уніз гуркне? Дым з-пад варатніка (каўняра) гуўу. Уяўная актыўнасць. Прыехаў болъшый сын, ух, дым з-пад варатніка: усё
Дадатковыя словы
маря, парбг, такбй
0 👁