Устреціў Х в я д о с а як прістаў, як прістаў з рызгаворымі, а мне некылі, чуць аччапіўся. Хырашо було б, каб ты ацстаў i ні дуріў мне гылавы. Ацстрянь ты ат мяне, нікуды я c табою іціць не зьбіраўся i ні зьбіраюся. Лявон ні такей чылавек, каб ат яго скора можна було адзьдзелыцца. А каб табе скульля зываліла, як адь цябе ні ны мінуту ні атвізацца. Ня трогый чорта, зачэпіш — ні аткысаісься. Як увідзіць мяса, аж дрыжыць, тут ужо ат яго ні аткасьнесься. Ацсукайся ты сы сваімі новысьцімі, іх ні ў век ні піряслухыць. Як ета ты ат яго так скора аткыраскыўся, — я яго знаю, ня дужа лёхка аччапіцца. Атлезь, калі ня хочыш заробіць ны ладныя арехі. Hy й ныдыядлый жа ты чылавек, аць цябе ні атмаліцца, ні атхрісьціцца. Як пупадзець, прічэпіцца, ні атхрісьцісься тады. Ачшаснуўся, аж яго кылатнула, як лягушку прыглыціў, а ты гаворіш, цяперь яго прівярнула нысаўсім. Ачшатнульіся, як яе хто ударіў. Аччурайся ты, мне ікраз уремя c табою руссусолівыць. Дужа б ладна було, каб ты аццураўся i ні ныдыідаў. Ачшыйся ету ж мінуту, кылі хочыш чылавекым пайцщь. 24. Адчышць адчыніць, зрабіць адкрытым, адчыненым — адкрыць a., кніжн.; адтварыць a., неалаг.; адкутаць a. часцей печ, комін, уст. Аччыні коўрыты, січас прібягіць скот. Аткрый погріб, ніхай праветріцца, іначы туды ні пыкажысься. Аттваріла вокны праветріцца, а вецір пылавінкыю брязь i шыбка пасыпылыся. Дзьвёрку нехта аткутыў i ўвесь дух выйшыў сь печы. 25. Акалёчыць акалечыць, нанесці калецтва, зрабіць калекай — скалёчыць a. раптоўна; абязвёчыць a. вельмі цяжка; ізувёчыць a. вельмі цяжка, рэдкаўж., падкалёчыць а. не цяжка. Яны зналі, што будзіць адзін іціць, пірястрелі i акалечылі. Скалечылі яго яшчэ у дзецтві. Нешта пупалі i дывай кывіряць,— яно як стрілянець: аднаго надьмірць, а другога абязьвечыла. Ізувечылі нізашто, ніпрашто. Hy што, страшныга нічога, толька ж пыткалечыла,— пыкычаіцца, крідыю будзідь ліжадь
Дадатковыя словы
адкўтаць, аткўтыў, ачшаснўўся, ачшатнўльіся, бўдзідь, бўдзіць, дўжа, кылатнўла, мінўту, нікўды, прівярнўла, піряслўхыць, скўльля
5 👁