Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

Аканоміць эканоміць, абмяжоўваць выдаткі — аканомнічаць, аканоміцца, аканомнічацца э. з-за сквапнасці, неадабр.; цягнуць э.} змяншаючы выдаткі, іншаск.; ціняціць э., выдаткоўваючы вельмі ашчадна, пры недахопе; расцягываць э., выдаткоўваючы з разлікам, іншаск. Ня ўмеіш ты аканоміць, вун цётка твыя была — у яе зяренца ні прыпыдала. Hy й жаднысьць твыя, кажныю крошку аканомнічыіш. Hi аканомся, спраў путнэй касьцюм. Ня ў меру вы аканомнічыіціся, во што я вам скажу. Цягнула й цягнула патрошку, дык яно й хващла да новыга сала. Па крошычкі цінячу, уволю дужа ні даю, думыю, хваціць, пакуля троху другога пыдгладзім. Дужа ні трачу, рысьцягывыю, каб хваціла да лета. 27. Апазорыць зганьбіць, пакрыць ганьбаю — астраміць з., дапусціўшыся да непрыстойнасці; абстраміць з. з сорамам; аславіць, абславіць з., распусціўшы кампраметуючыя чуткі, іншаск.; абняславіць з. моцна, распусціўшы кампраметуючыя чуткі; зняславіць, састрамщь з. вельмі моцна, распусціўшы кампраметуючыя чуткі; праславіць з., распусціўшы чуткі вельмі шырока, іншаск., іран.; аканфузіць, сканфузіць згум ар.; замарадь з., распусціўшы брудныя чуткі, ін ш а с к спорціць рэпутацыю з. знарок, руск іран. Глядзі, дзеўка, апазоріш матку ны старысьці гадоў. Астраміў бацьку, хуць на людзі таму ні пыказыйся. Ці ты знаіш, як мяне апстраміў етымі гуркамі. Ліканор любога можыць аславіць нізашто ніпрашто. Так ужо цябе апславілі, ты можыш капнуць, зь места ні схыдзя. Абніславілі хлыпца за што зы якыя, ён у тых Сьлёзкых нагою ня быў i дарогу туды ці знаіць. Зьніславіла чылавека, а первый жа раз у вочы відзіць. Сыстраміла мужука, таму цяперя вачэй на вуліцу ні пыказый, yce пальцымі заторкыюць. Як жа ў цябе совісьці хваціла нас так прыславіць, у нашым жа раду ні разу злодзія ні зывадзілыся. Ну так ужо аканфузілі цябе, як толька ты жыў астанісься. Ну чым жа я цябе сканфузіла, ці я ж ніпраўду скызала? Зымыралі чылавека на ўсю жысьць, а ён жа нісколічка ні вінуват быў. Глядзі ты — спорцілі яму ріпутацыю, гінірал такей