Што ты рызглідаіш ета шкумачыньня, яго толька выкрысіць ды выбрысіць. Вод жа бірягеш усякыя шкумарджыньня, тряпышніку б здыла. 21. Адставіць адставіць, адвесці ўбок — адтапырыць a. нязграбна, нязручна, гумар.; аддудырыць а. нязграбна, няўклюдна, іран. Што ты ацставіў руку, хочыш, каб пупала па ёй. Адзін палкыю мыхаіць, а другей руку аттапыріў, тэй хрясь пы пальцых. Руку аддудыріў i ходзіць, гаворіць, ні магу пріжаць к сабе. 22. Адстаць адстаць, аддзяліцца ад отвала асобным слоем (npa кару) — адстраць a. зусім; адсачаць а. у сами разгар руху сокаў; адсачыць а. у сами разгар руху сокаў, рэдкаўж.; адхлупнуць a. поўнасцю; атайціць a. злёгку, іншаск. На то ж i вісна, што кыра ацстала, нябось, увосінь ciлыю ні адзьдзяреш. Кыра як ацстряла, так i пашлі сьвісткі зьнімаць. Што ты хочыш, тыкая цяплынь, даўно ўжо на ўсіх дзерівых кыра ацсычала. Кыра ацсачыла, а каромісьлікым зычапіў, дык ну пуўствыла i зьлезла мехым. Такея пікуны ды самыга ціпла дзіржаліся, а кыра зразу атхлупла, як толька пыцяплела. Відзіш, кыра ўжо трошку атыйшла, на то ж i вісна. 23. Адчаш'цца адчапіцца, перастаць прыставацъ, чапляцца; пазбавіцца прыставання, чапляння — адстаць, адстраць а. пры настойлівым чаплянні, прыставанні; аддзелацца а., прыняўщы рашучыя захады; атвязацца а. з нецярплівасцю; адкасацца а. пры фізічным чаплянні, прыставанні; адкаснуцца а. з нецярплівасцю, у адзін заход; адсукацца а. пры ыастойлівым чаплянні, н е а д а б р адкараскацца а. з намаганнямі; атлезць а. рэзка з нецярплівасцю; атмаліцца, адхрысцщца а. пакорліва; адшаснуцца а. з пачуццём непрыязнасці; адшатнуцца а. з пачуццём спалоху; адчурацца а. з просъбай, пакорай; адцурацца а. з просьбай, пакорай, рэдкаўж.; адшыцца а. рэзка, груб
Дадатковыя словы
адхлўпнуць, адчашцца, адшаснўцца, адшатнўцца, атхлўпла, магў, нўцца, рукў
6 👁