Народная сінаніміка (1969). Г. Ф. Юрчанка

Абгаварыць абгаварыць, недобраэычліва выказацца npa чалавека, узводзячы паклёп — абсудзіць a. спакойна\ абтрапаць a. легкадумна; аборазкатаць, аборазкаць a., пусціўшы широкую пагалоску, асудж.; абмалаціць, аблапатаць a. рэзка, надумана, асудж.; абжвянькаць a. падкрэслена недобразычліва, дробязна аж да агіды, асудж.; аблахаць а. у выпадковых размовах, недарэчна, н е а д а б р абзвашць a. многіх, іран., абмеж.; ачарніць а., узводзячы грубую напрасліну, прыпісваючы нядобрае; разабраць па костачках а. да дробязей, гумар.; косці (костачкі) перамыць а. да дробязей, іран. Каго хочыш агаворіць, язык нізыбарсывыный. Сыбралыся іхнія кодла, пыстыялі, апсудзілі яе кругом i рызыйшліся. Пыдажджы, ні зырікайся, i цябе аптреплюць. Ім многа ні нада, удзьвюх каго хочыш аптрепюць. Скажыця вы мне, каго вы толька ні аборізкыталі сяньня сваімі языкамі. Ну што, i цябе аборязкылі? Пуўлючка абмылаці'лі, цяперіцька біріцёся зу другога. У Адаркі язык такей, што каго хочыш аблапочыць. Сыбяруцца i сідзяць, аднаго абжвянькыюць, тады зу другога бяруцца па вочырідзі. У цябе, знаць, адно толька на ўме, каб аблахыць каго-небудзь. Етык абзваніць нада ўменьня ні абы-якоя. Прітворык — мякчэй паріный репы, ізыком лах-лах-лах— харош, a любога ачэрніць. Во, во, ім толька дай, па костычках рызьбяруць. Каму вы зы цалюхтынькій дзень касьцей ні пірямыіця. Усі костычкі яму пірямылі. 6 6. Абдумаць абдумаць, разабрацца разумова ў дэталях i сутнасці з'явы — разважыць a. уважліва, няспешна; рассудзіць o. стала, сур'ёзна; прыкінуць a. крыху, неглыбока; прадумаць, узвёсіць a. усебакова i поўнасцю; абмазкаваць a. глыбока, часам гумар.; раскінуць (пашаваліць, пашавяліць) мазкимі а. сур'ёзна, старанна, гумар., іран. Ты сьпірва абдумый усё як нада, а тады пычынай дзелыць. Тут зналопу ні рызважыш, нада пыгадзіць ды хырашэнька пымірькуваць. Нада ж сымаму руссудзіць, што к чаму, каб людзі ні сьміяліся. Каб прікінуў, ці ляжыць тыкая захвостывытыя палка сюда, дык ба i ні цягнуў ны сьцяну. Прадумыў я i так, i етык,— нада сымаму