Аббёгаць абабегаць, пабываць у розных месцах без затрымак там — абнасіцца а. шпарка; аблётаць (аблятаць) а. надзвычай шпарка; абкалясідь, іскалясіць a. усё навокал, неадабр.; абкалаціць а. без сур'ёзнай патрэбы, іран.; выкалаціць a. вельмі многа без сур'ёзнай патрэбы, іран.; абзыкаць а. па пустой справе (пра худога, лёгкага), іран.; абшныраць а. цішком, патаемна, асудж.; аблахадь а. з карыслівымі мэтамі, з мэтай разнюхаць або пажывіцца, асудж. Айдзе ты сяньня толька ні пабыў, наверна паўсьвета аббегыў. Абнасіліся за дзінь i ў Радкеўшчыні, i ў Рывах, i ў Пашыні, a каб хто спрасіў, чаго вас насіла. Дылася мне спраўка: i канторы аблётыла, i сільсавет — то пічаці німа, то стыршына пашоў,— толька к вечыру справілыся. Ты, хочыш, аблітаіш ня толька свой раён, а й за Сож пасьпеіш. Сколька ты апкылясіў за ныч, чаго табе прітульля нійдзе німа. Зы ірундоўскыю бумажкыю "прідзіцца цэлый сьвет іскылясіць. Што ім еткім лабрэтым, апкалодюць за ноч пыўраёна. Айдзе яны піряполюцца, спалі дзень у кустах, выкылыцілі ж i Лешчынкі, i Зяціцы. Як ноч — i пашлі, на дзесіць вёрст кругом абзыкыюць. Апшныряў i Сьлёзкі, i Дуччычы, усюдых ні лало. Hy, Мыланка, Дуброву апшныріідь, a біз грібоў ня верніцца. Дзелыць жа ні за што ні бярецца, аблахыіць хаты — во i ўсё яе зынядія. 4 4. Абваліцца абваліцца, упасці зверху пад уздзеяннем уласнага цяжаpy — абрушыцца a. неспадзявана, з моцным грукатам; праваліцца а. унутр; завалідца a. усёй масай; рухнуць a. неспадзявана; шамнудь a. адразу, ціха, іншаск.; абсунуцца a. паволі. Трошку выда пыдьцікла, а тут пацсошкі гнілэя, так i абваліўся погріб. Ты глянь-ка, ета паветка чуць ліпіць, тут усё можыць абрушыцца. Сьцены крепкія, a балькі зыцікалі, пыдгнілі, ну зьверьху ўсё i прывалілыся. Зывалілыся крыша ды набык зьехыла, бульбу пымясіла. Ета ж "надa прідумыць, каб столь рухнула. Усё гыраджэньня тваё шамнула з балік, якей быў клок кармгны — у гной. Апсунулыся столь зразу с трімя брусамі, а тады i астат. нія злумаліся
Дадатковыя словы
абрўшыцца, абсўнуц, дўччычы, прідўмыць, рўхнуць, сурёзнай, тўльля
5 👁