пірярежым нипыл, нашто ёй выляцца, а так расколіш i высыхніць. Ляпёха ж. іран. Мажная нязграбная жанчына. Узіла€я ляпёха за кроены, згародзіць бырану, выйдзіць пылатно зь дзірькымі. Маліць -л-ю, -л-іш, незак. Лічыць малым; выдаваць за малога. Hi маль ужо, ні маль сваю, вічарінык ні прыпускаіць, а работыць мала,— ніхай-ка ідзець торху пырізаіць. Маліцца л-юся, л-ісься, незак. Лічыць сябе малым, прыкідвацца малым. Ты б маліўся,— ні касіць, ні пыхаць пыпіросу ў зубы i рукі ў брюкі рысхаджывыць. Махар (махырь) м. Прайдзісвет. Oŭ, махырьу ні я буду, кылі ён шыі сабе ня скруціць. Мурзапон м. Мурза, неахайны. Ходзіць мурзапон, грязь на шчокых зыкарела, a рубашкі i за гыд ні дамыісься. Надвор'е (надворья) н. 1. Надвор'е. Спорцілыся надворья, другую нядзелю ніяк ні ныладзіцца. 2. рэдкаўж. Двор. Зыграможджына надворья, што хуць літии там ці поўзый, a па-людзку ня пройдзіш. Надубырыцца (нудубыріцца) -р-юся, -р-ісься, зак. 1. Наставіць хіб. Нудубыріўся кот ны сыбаку. 2. перан., іран. Надзьмуцца, натапырыцца. Нудубыріцца i ні сь кім ні рызгывирііць. Накачагарыцца (ныкычыгаріцца) -р-юся, -р-ісься, зак. 1. гумар. Стаміцца, топячы печ, звыч. у лазні, асеці. Ныкычыгиріўся я сяньня, дровы сырэя, ні гыряць хуць здохні. 2. іран. Напіцца п'яным, звыч. самагону. Ныкычыгаріліся у Мыланкі, чуць ідуць. Наўгрудкі прысл. Дзёрзка, па-забіяцку. Слова яму ні скажы i дзелыць нічога ні зыстаў — кідыіцца наўгрудкі. Неканешня (ніканешня) прысл. Неабавязкова. Вот табе выпрыўляцца на тую свадзьбу саўсім ніканешня. Ноў ж. 1. Што-и. новае, невядомае раней. Ты ўжо зыкарюз, табе ўсякыя ноў страшна. 2. Навіна, хлеб новага ўраджаю. 3 наві ныпяклі хлеба, во смашный сьвежый. Павалка (павылка) ж. Павалока, павуцінне. Туман ні туман, а нейкыя павылка. Павылка па полю, ета у воешь усігда так. Падмятайла (пыдмітайла) м. i ж., іран. Паслугач. Няўжэлі табе ня стыдна сымаго сябе i людзей служыць зы пыдмітайлу
Дадатковыя словы
быранў, другўю, літйй, махырьў, надворе, наўгрўдкі, нйпыл, ныкычыгйріўся, пяным, рызгывйрііць, рўкі, скрўціць
1 👁