Каб лялька Нікога. Ехылі мы лі бызара, там каб лялька, ну хто такою завеію палезіць, трактыр топіцца. Капнуць -н-у, -н-іш; зак. 1. Капнуць. 2. март. Памерці. Канешня ж, работа цяжолыя: тут i дайціць нада — цэлыя вірста, i прыкычацца цэлый дзень пут кустамі ня шутка дзела,— так i капнуць можна. Караўка (кыряўка) ж. 1. Брудная трапка, адзежына. Вун твае кыряўкі ссохліся ў кычарежніку. 2. перан., лаянк. Неахайная жанчына, гразнуха. Я б c табою кыряўкыю i тулкуваць ба ні стаў. Карузлік (карюзьлік) м.} груб. Недарослы, нізкі. Xa~ цеў ты, каб я такому карюзьліку пыччыніўся. Клявёц м. 1. уст. Малаток. Пыціряў клявец, цяперь вазьмі трясцы. 2. гумар. Кляпальшчык. Відзіш, кляўцы ўселіся — лыпатуху ныгыняць. Комбіца ж. Хамуток на бязмене. На комбіцу рімушок тонінькій нада ці крепкую нітку редзі ў трі-чатырі. Краннё (краньнё) н. Крадзеж. Краньнём сыт ня будзіш, a гылаву зламіць можышу— пысадзюць i будзіш сядзець. Крынджалы (крінджалы) мн. Спецыяльныя калёсы для перавозкі бярвення, распускі, касуры, раскаты. Коля сь Пітрачком ны крінджалых у Дуброву мытанулі. Крыцаю (кріцыю) прысл. Вельмі цяжка, аж не падняць, аж не падняцца. Чаго ты там лёг кріцыю, ці места табе німа большы айдзе лежч. Кукшын м. Жаўлак. Ны правый руке кукшуны дык пряма ny кулаку. Лабуда (лубуда) ж. 1. Хлам. А як ба так іна наўзныч, ды на ету лубуду? 2. Пустазелле, быллё. Лубуду пызьбівиу троху касою, вуліца на вуліцу паходжа стала. Лало прысл. Добра, прывольна. Лало яму зы бацькывыю сьпіною сядзець, выгуліўся ладна. Ламаць (лумаць) -а-ю, -а-іш; незак. 1. Ламадь. 2. Праехаць бараною ўзаранае па разу. Як толька ўспашыш i лумай зразу, пакуля ні пірясохла. Ланка ж., гумар. Мажная жанчына. Ого, такім ланкым чаму ні жаць, па трі капы за дзінь ныкласьць могуцъ. Ласіца ж., жарт. Мажная рухавая жанчына. Носіцца лисіца туды-нызад, горы гатова звырачывыць. Лісіца ж. 1. Лісіца. 2. Кавалак бервяна, які кладзецца на сані пад бервяно пры перавозцы. Дывай i лісіцу
Дадатковыя словы
бўдзіш, вўліца, вўліцу, карўзлік, лйсіца, лубудў, лыпатўху, мытанўлі, пызьбівйў
1 👁