ды цябе, радней жа цябе нікога ў мяне німа. Во, Іванька ныработыіць, нейдзі быў пріткнуўся, дык зы п'янку прыгналі. 298. Прыпуціць уладкаваць, знайсці прыстанак, прытулак — прыстроіць, прыладзіць y. ненадзейна; устроіць, уладзіць y. надоўга ці назаўсёды; прыпарадзіць y. грунтоўна, гумар; прытуліць, прыюціць y. часова; прычаліць y. вельмі ненадзейна; прыткнуць у. без дазволу, вымушана; даць толк (лад, рад, парадак) y. надзейна. Я ужо ўсіх сваіх дзяцей пріпуціў — адзін шохвір, другей трыктаріст, a трецьція ныстаўніцыю. Нада прістроіць к якому дзелу, што ён будзіць лындыць пы дзяреўні. Пріладзь-ка ты й майго ў гыражэ, ён дужа зы машынымі гыняіцца. Хочыш — я цябе устрою на курсы трыктарістыў. Уладзіла ны лісапілку, ніхай пыработыіць, свайго хлеба папробыіць. A пріпырядзіў ужо, абоя ны сваім хлебі. Спасіба Вульляні, прітуліла нас у таком горі. У яе дыбрячый хракцір, саўсім чужых дзяцей пріюціла. Прічаліла, ніхай трошку пыжывець. Пыдажджы, пріткну куды, толька чым ён во мне атплоціць. Ня ўмеіш ты даць толк дзіцям, не, ня ўмеіш. Ты толька ні біспакойся, даць лад я сумею. Пынасывы сваім дадуць ряд, яны ў мышыныю дзірку улезуць. Ен умеіць даць пырядык, ныпярёд усігда глядзіць, ня то што хто. 299. Прыстаць прыстаць, пачаць надакучаць — навязацца n. неадступна; настаць, навяліцца, насёсць n. напориста; прыстраць n. з неадчэпнымі ўгаворамі; прыліпнуць n. вельмі надакучліва; учапіцца, уклёшчыцца n. навязліва; прыстаць як смала (як кароста), прыстаць як сляпэй (сляпый) к цёсту n. вельмі навязліва. Устреціў Яхіма, як прістаў ка мне: хадзі, я табе пырасёнка прыдам. Як нывяжыцца, хуць махылым мыхайся. Ныстала i ныстала, ну як мне було атказывыцца, я й заехыў. Нывяліўся, каб я абізацільна ішоў ны памінкі, усёдно, як тама бізь мяне ні хвытаіць. Насела, каб i яе с сабою узяў, ні ччапіцца, хуць здохні. Як прістряла, як прістряла—зайдзі i зайдзі ны мінутку. Устреціла
Дадатковыя словы
дадўць, прыткнўць, пріткнў, пріткнўўся, пянку
2 👁