Пріладзіўся троху с тыпаром, во i баню ськідыў. Якоя тут уменьня дужа нада лі бырыбана стыяць, пріспасобісься, пыль толька. Між сукоў уладзіўся, расьсеўся i песьні пяець. Прімудріцёся, дынісіцё, ета ні ўставішна так буваіць. Во ўжо ўскресла ты, што прістусувалыся ня відзіць яго п'яных дуроў. 296. Прыладзіць прыстасаваць, выкарыстаць без асаблівага майстэрства — прыдзёлаць n. прымацаваўшы; прымудрыць n. зхітрасцю; прыспасобіць, прыснасціць n. непадыходзячае; прымасціць n. нязручна; прыснудзіць, наснудзіць n. ненадзейна. Пріладзіў нешта на жэрдзі сярпом резыць сечку. Во прідзелыў на кол умувальнік, дык хуць ня стой ды ні ўздывай. Троху прімудріў тута во, дзяржыцца, гліныю зымазыў. Пріспасобіў нешта к дзьвірям, хуць ня стукыюць, ато ўсё гак ды гак. Пріснасьці якую палку ды ўскачы, ці мне лесьвіцу цягнуць. Прімасьці хуць во тут, што ж кылі ўсё зыТраможджына, луччый мясьцшы німа. Як жа ты пріснудзіў — пы такой лесьвіцы ня то што лезьць, а глядзець страшна. Нуснудзіла неік, чуць дзяржыцца, глядзі, зываліцца. 297. Прыпуцщца уладкавацца, знайсці прыстанак, прытулак — прыстроіцца, прыладзіцца у. ненадзейна; устроіцца, уладзіцца у. надоўга ці назаўсёды; прытуліцца, прыюціцца у. часова; прычаліцца у. вельмі ненадзейна; прыхінуцца у. ча~ сова (звыч. у знаёмых, сваякоў); прыткнуцца у. без дазволу, вымушана. Троху пріпуціўся, пыстареў дык пурузумнеў. Кызаў, думыіць прістроіцца у Лідагошчы, там нейкыя удыва ёсьць. Многа на месіц нейкій пріладзіцца, доўга ён жыць ня будзіць. Во калі ня ўстроіціся айдзе работыць, яй-богу, пы старцых хадзіць будзіця, ды ніхто дываць ня будзіць лабрэтым такім. Нейдзі ўладзілыся у горыдзі, i, кызалі, нядренна жывець. Ходзіць, глядзіць, каб прітуліцца айдзе ноч, айдзе дзень. Быў пріюціўся у Праскоўі, ды нешта дужа скора іна выпірла. Паеду, можа як у сваіх прічалюся на первыя ўремя. Ды каго ж мне пріхінуцца, як ні
Дадатковыя словы
дўмыіць, лўччый, прыткнўцца, прыхінўцца, пріхінўцца, пяных, стў, цягнўць
1 👁