пусьцім, будзіш пушчын. Айдзе-нібудзь i я куплю, цэл буду. Во вясною айдзе-ліба знайдзіш гріб, дык нікчомный. Думыю, цубулі айдзе пупаду, етыга дыбра усюдых будзіць. Ці ты 'ні знаіш, айдзе яго іскаць,— проця ліха на ўзгорычку, сядзіць i цябе жджэць. 205. Несць несці, перамяшчаць у руках або на сабе — перць н. вельмі многа, неадабр.; цягнуць н. цяжкае, іншаск.; валоч н. вельмі цяжкае, іншаск.; тараніць, тарачыць, тарабаніць н. легка, бадзёра, ж а р т ташчыць н., руск., рэдкаўж. Ношку нывізаў, цяжолыю, чуць-чуць нёс. Ахота табе ныбіраць столька, ты ж чуць преш. Нешта цягнуў ны плічах, ды я ў пріцімкых ні рызыбраў што. Валок у мяшку зы плічамі нешта цяжолыя, відна, соль. Тырань венікі ў баню, i мы січас ідзём. Куды ты тырачыш пырасёнка? Тырыбань вёдры дзядзьку, ды скарей. Ташчу, гаворіць, пыдарык цёшчы, i праўда, кашолка поўнінькыя i ў сеткі нешта. 206. Нёхта хтосьці, невядома хто — хто-нёбудзь (хто-нібудзь), хто-то; хто-ліба х. малаўж.; нёхтачка, ці кот ці воўк жарт. Нехта мытануўся лі выкна, ні разгледзіў хто. Hi клыпаці, хто-небудзь i табе найдзіцца, у дзеўкых вікуваць ня будзіш. Ідзі, хто-нібудзь пацскочыць i паможыць, a можа я сам пыдбягу. Хто-то аптрёс ябльгнку i ў прідачу сук злумаў. Хто-ліба там быў, іначы б іна ні крічала. Ага, нехтычка пыдаріў табе картычку. Ну, хто ж там мог быць, ці кот ці воўк. 207. Нізашто нізашто, ні ў якім выпадку, ні пры якіх умовах — нізашта н., малаўж.; нізаштачка, ані (ні) блізка, ні за якія (якёя) грошы и., з пераканальнасцю; ні ў жысць н.} неадабр.; ні ў зуб нагою н., жарт.; айдзе там н., без часц. не. Калі ўжо што скызаў, будзіць цьвёрда стыяць, нізашто ні ацступіць. Hi захочыць — нізашта ня возьміцца дзелыць, хуць ты яму кол ны гылаве цяшы. Ці ты яму
Дадатковыя словы
айдзе-нібўдзь, ацстўпіць, бўдзіць, бўдзіш, дўмыю, мытанўўся, пупадў, пыдбягў, пўсьцім, пўшчын, хто-нібўдзь, цубўлі, цягнўць, цягнўў
2 👁