луччы c касою схадзіў у кусты. Зьезьдзіў ні зы панюх тыбакі, нічога ні прівёз. Аблаіла чылавека ні за што ні пра што. Толька шчоту, што пабыў, а што я там увідзіў? — нічога. Толька што схадзілі, мы там нічога ня відзілі. Жалься божа, што сьцігаліся, толька ногі зьбілі. 196. Нарошня знарок, з пэўнымі намерамі — нарошня, нарошна (нарашна) з., рэдкаўж.; спецыяльна з. правугледжана; умышленна, намёрана з. свядома; сазнацельна з. правумана; назло з., каб зрабіць непрыемна. Сціпан ні такей чылавек, нарошня ён дзелыдь ні станіць. Вот відна ж зразу, што нехта нарышня ўзяў i пытыптаў. Айдзе там няўмысьля,— нарошна швірьгнуў. Усё нарышна тваріць. Я сьпіцыяльна пазылкі трясу ны гряды,— тады зыпахывыюцца. Няўжэлі табе дыказывыць нада, што зьдзелына умышлінна. Косьцікывы сыны намеріна любую нулю атальлюць. Бірючонык сызнацільна утворіць, што хочыш. Няўжэлі ты ныпраўду думыіш, што людзі толька i зымышляюць зьдзелыць табе назло. 197. Насмяяцца насмяяцца, здаволіцца смехам — нахахатацца н. моцна; нарагатацца н. гучна; наржацца н. вельмі гучна, іншаск., асудж.; нахлехатацца н. гучна, груб.; баю (жывот, жывоцікі) парваць н. да знямогі. Во ўжо нысьміяліся, чаго там толька ні вытвырялі. Схадзі i ты пылядзі — ныхахочысься. Кажіный дзень у іх тыкая камедзія, хто ня йдзець — нырягочыцца. Hy, ці ныржаўся, можа ўжо хваціць. Ныхліхыталіся, пыра пірістаць. Схадзі пыглядзі, бакі парьвеш. Пряма жывот пырваў, як пычалі ўсё ўсякыя выдзелывыць. Як сталі прістыўляцца, жывоцікі пырваць було, 198. Натапіць напаліць, нагрэць паленнем — прагрэдь н. даўно астылае; нагрэць н. да адчування цеплыні; напаліць н. да адчування гарачыні, кніжн.; накалідь н. да адчування пякучай гарачыні; накахліць н. да адчування пякучай гара
Дадатковыя словы
дўмыіш, нарбшна
1 👁