Слова за слова. Устойлівыя словазлучэнні ў гаворцы Мсціслаўшчыны (1977). Г. Ф. Юрчанка

табе ўсё сходзіць з рук, а ca мною будзідь іначы. Зак. Сайціць з рук. Адно сыйшло з рук, а тады другоя, дык ён i саўсім рузмудреў. Удзіўляюся, што вам так сыйшло з рук. Схадзіць з рэльсаў, жарт. Парушаць звычайны ход жыцця. Нешта твой пычаў схадзіць з рельсыў, сяньня разьвіднівыла, як ішоў неткуль двору. Зак. Сайціць з рэльсаў. У Лёніка ўсё було хырашо, ажно завідывылі, а тута на табе, сыйшоў з рельсыў. Схадзіць ca сцэны. Спыняць актыўнасць, дзейнасць. Мікілай ужо сходзіць ca сцэны, нешта яго i слухыць пірісталі i сам дужа ні ў вошта ня ўмешыіцца. Зак. Сайціць ca сцэны. Абоя сайшлі ca сцэны, нійдзе ня відна i ня чутна. Узмацн.-множн. Пасхадзіць (пасайціць) ca сцэны. Ды пысхадзілі ca сцэны, ато ім доўга уходу ні було. Скора пасойдуць ca сцэны, нямнога ім асталыся панствывыць. Схадзіць с ума. 1. Вар'яцець. Ня буду ж я с ума схадзіць, што ён так вытвыряіць. 2. Безразеажна паступаць, хвалявацца, перажываць, захапляцца. Як толька ны час куды выйдзіць, ён с ума сходзіць: ага, г другім пышла. С ума сходзіць етый чылавек, што ён сам сабе думыіць так дзелыць. Сходзіць с ума пы Танічкі. Зак. Сайціць с ума. 1. Ат усіх піріжываньніў сыйшоў с ума. 2. Ты, яйбогу, маліц, сыйшоў с ума вупруўляцца голым такою хыладзшічыю. Глядзі, с ума сойдзіш, кылі пысядзіш у дваpe. Узмацн.-множн. Пасхадзіць с ума 1. Пысхадзілі с ума ад горя. 2. Ці вы с ума пысхадзілі плесьць абы-што, вы ж нічога ня відзілі. Г л. Р о з у му т р о г а ц ц а. Схадзіць у магілу (яму). Паміраць. Патроху сходзюць нашы гады ў магілу, усё меншы i меншы нашыга возрыста астаецца. Табе рунувата схадзіць у яму. Зак. Сайціць у магілу (яму). Сойдзіць матка ў магілу, тады будзіця самі сабе жыць як знаіця. 3 маім здароўім толька сыйціць ба ў яму — ня мучыцца i другіх ня мучыць. Схваціць (хваціць) салодкага (гарачага) да слёз. Перажыць шмат цяжкасцей, нягод. Ніхай вупруўляюцца, схвацюць салодкыга да сьлёз, апомнюцца. Схвацілі гырячыга да сьлёз, каіліся, што рыспрыдаліся ды паехылі. Хто-хто, a Зьмітраковы хвацілі салодкыга да сьлёз. Хваціў гырячыга да сьлёз, дык айдзе й вымудры дзеліся